Turuncu - Bxb

İMRİY

Merabağ

----------------

Ömer geçen gün Leventgilde yediği yemekten sonra utandığı için Koray ile hiç görüşmemişti.

Ömer deslerdi ki sen bir adamdan hoşlanacaksın birde üstüne o adamdan utanacaksan 'siktir ordan' derdi. Ama şimdi işler tam tersi olmuştu.

Koraydan hoşlanıyordu tamam bunu kabıllenmesi uzun sürsede hoşlanıyordu. Ama ilk başta tatlı dediği adamdam şimdi utanması çok ironikti.

Telefonu çalınca ekrana baktı, Koray arıyordu. Bir an telaşlandığı için telefon elinden kaydı. Bu adam ona bir şeyler yapıyordu ve bunu yapmamalıydı.

Düşen telefonu alamadan arama kapanmıştı. Bu iyi oldu diye düşündü, onunla konuşmak zorunda kalmayacaktı.

Kaldırımda yürümeye devam ederken soluna bakınca siyah bir aracın kaldırıma yaklaştığını ve yavaşladığını fark etti. Umursamamaya çalışarak ilerlemeye devam etti ama araçta onunla beraber ilerliyordu.

Noluyordu yaa? Yoksa bunlar kaçırancı mıydı?

Ömer tam koşacakken yandaki siyah aracın içine çekildi. Daha çığlık bile atamadan kendini aracın içinde buldu. Tam çırpınıp bağıracakken aldığı kokuyla duruldu. Çok tanıdık bir kokuydu.

"Kaç gündür neden benden kaçıyorsun?"

Birde tanıdık sesi duyunca tam olmuştu. Koray'ın sesi ve kokusuydu bunlar. Doğal olarak bulunduğu araçta onun aracıydı.

"Asıl sen neden beni kaçırıyorsun?"

Koray kısık sesli bir kahka attı. Bu adam hep böyle tatlı mıydı ya?

"Sen benden kaçtığın için"

Ömer çatık kaşlarıyla adamın suratına bakmaya devam ediyordu.

"Yok öyle bir şey" sessizce mırıldanmıştı.

Sanki karşısındaki adam duygularının farkındaymış gibi hissediyordu. Bu vücudunda garip bir utanca neden oluyordu.

Sorun kendinin adamdan hoşlanıyor olması değildi sorun adamın ondan hoşlanmıyor olmasıydı.

İlk kez bir erkeğe karşı hisleri vardı ve bu hislerin karşılıksız kalması onu gerçekten çok üzerdi. Belki çok uzun süredir tanışmıyorlardı ama kendini sevmesini istiyordu.

"Nereye gidiyoruz?"

Sessizliğ yine kendisi bozmuştu. Tamam utanıyor olabilirdi ama sessizliği sevmiyordu. Hem bu sessizlikte adamın bakışları sürekli üstündeymiş gibi hissediyordu.

"Sürpriz"

Ofladı Ömer. Sevmiyordu sürprizleri. Zaten eninde sonunda görecekti ne olduğunu. Ne gerek vardı sürprize? Ayrıca Koray niye ona sürpriz yapıyordu?

Kaç saat geçmişti bilmiyordu ama artık uykusu geliyordu. Tamam gecenin körü değildi ama araba sessizdi ve loş bir havası vardı.

Başı yan tarafına yani Koray'ın omzuna düştü. Koray yanında uyuklamaya başlayan adama küçük bir tebessümle baktı.

*

"Ömer uyan geldik"

Ömer omzundan dürtülmesiyle rahat yerde biraz kıpırdandı. Burnunun olduğu yerden güzel kokular geliyordu.

"Beş dakika daha"

Ama nafile hala dürtülmeye devam ediyordu. Sinirle kafasını kaldırdı tam karşısında kendini uyandıran kişiye kızacakti ki bu kişinin Koray olduğunu gördü. 'Kızamıyorum da anasını satayım'