အခန်း(၂၀)

57 2 0
                                    

သူသာလျှင်ကျွန်မဘဝရဲ့အရှင်သခင်

အခန်း(၂၀)

အိမ်ကြီးက ခမ်းနားလိုက်တာ။ ကားပေါ်က ဆင်းလိုက်ကတည်းက မိန်း လိုက်ငေးနေမိသည်။

"ကိုကြီးတို့က မိန်းတို့ထက်တောင် ပိုက်ဆံပိုရှိတာပဲနော် ---- "

မြင့်မိုရ် ရယ်လိုက်၏။

"ကိုယ့်မိဘတွေရဲ့ပစ္စည်းတွေပါ မိန်းရယ် --- အခုချိန်ထိ ကိုယ်ရှာထားတဲ့အရာဆိုလို့ ဘာမှမရှိသေးပါဘူး ---"

"ကိုကြီး ----"

မြင့်မိုရ် လမ်းလျှောက်ရင်းကနေ မိန်းကိုလှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး

"ပြောလေ မိန်း ---"

"ကိုကြီးရဲ့ဖိုးဖိုးဖွားဖွားတွေက သဘောကောင်းလားဟင် ---"

မြင့်မိုရ်မျက်နှာပြုံးသွားပြီး

"ဖိုးဖိုးဖွားဖွားတို့က သဘောကောင်းပါတယ် မိန်းရဲ့ --- ဒါပေမယ့် ဖွားဖွားကပိုပြီးသဘောကောင်းတယ် ---"

"ဖိုးဖိုးကတော့ မကောင်းဘူးပေါ့နော် ---"

"အယ် --- ကောင်မလေး အဲ့လိုမပြောရဘူးလေ --- ဖိုးဖိုးနဲ့တွေ့ရင်ကိုယ် ပြောလိုက်မှာနော် --- မိန်းက ဖိုးဖိုးကို သဘောမကောင်းဘူးလို့ပြောတယ်လို့ ---"

မိန်း လက်ကလေးကာလိုက်ကာ ကမန်းကတန်းဖြင့်

"ဟာ --- အဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူး ကိုကြီးရဲ့ ---"

မြင့်မိုရ် မိန်းရဲ့ခေါင်းလေးကိုအသာပုတ်လိုက်ကာ ရယ်လိုက်လေသည်။

"ကိုယ်က စတာပါကွာ ---"

တစ်ခါတစ်လေကျရင် ကိုကြီးက ကိုကို့လိုပဲလို့ မိန်းထင်မိသည်။ ကိုကိုပြောသလိုပဲ --- ကိုကြီးက မိန်းကို ကိုကို့လိုပဲပျော်ရွှင်အောင်ထားနိုင်မယ်ဆိုတာ တကယ်များလား။

"မိန်း --- ဘာမှမကြောက်နဲ့နော် --- ကိုယ် ဖိုးဖိုးဖွားဖွားတို့ကို မိန်းရဲ့အကြောင်းအားလုံးကို ပြောပြထားပြီးသား ---"

"ဟင် ကိုကြီးက မိန်းအကြောင်းအကုန်ပြောပြထားပြီးသားပေါ့ ---"

"အင်းပေါ့ မိန်းနေရခက်နေမှာစိုးလို့ပါ ---"

မိန်း ခေါင်းလေးငြိမ့်လိုက်ကာ

သူသာလျှင်ကျွန်မဘဝရဲ့အရှင်သခင်Where stories live. Discover now