သူသာလျှင်ကျွန်မဘဝရဲ့အရှင်သခင်

အခန်း(၃၁) ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

သူသာလျှင်ကျွန်မဘဝရဲ့အရှင်သခင်

အခန်း(၃၁)

*** ဇာတ်သိမ်းပိုင်း ***

"ခဏလေးပါ သတို့သားရယ် ဘယ်လိုဖြစ်နေရတာလဲ ---"

အလှပြင်ပေးတဲ့ မာမီက မြင့်မိုရ်ကို မျက်စောင်းထိုးကာပြောလိုက်တော့ မိန်းရယ်လိုက်လေသည်။

"အပြင်မှာစောင့်နေပါ ကိုကြီးရယ် --- မိန်းလည်း ပြီးတော့မှာပဲကို ---"

မျက်နှာကိုမိတ်ကပ်ပြင်နေတာမို့ မိန်းက စကားပြောရတာအဆင်မပြေပေ။ မာမီကလည်း မျက်စောင်းတထိုးထိုး။ မြင့်မိုရ်ကလည်း တဂျီဂျီ။ ကြားထဲကနေ မာမီက စိတ်ညစ်နေပုံပင်။

"ကဲပါ သတို့သားရယ် --- သတို့သမီးကို အလှဆုံးဖြစ်တာမြင်ချင်တယ်ဆို အပြင်ထွက်နေပေးပါ --- ဒီမှာ သတို့သားပြောသမျှကို သတို့သမီးက ပြန်ပြောနေရတော့ အလှပြင်ရတာအဆင်မပြေတော့ဘူး --- သတို့သမီးကလည်း စကားကိုမပြောဘဲ မနေဘူး --- တစ်ခွန်းမကျန်ကိုပြန်ပြောနေတာပဲ --- အရမ်းကိုချစ်ကြတယ်နော် --- သတို့သားကလည်း မျက်စိအောက်ကနေတောင် အပျောက်မခံတော့ဘူး --- ခဏနေပဲ မင်္ဂလာဆောင်ရတော့မယ့်ဟာကို --- ငါ့နှယ် စိတ်ညစ်လိုက်တာနော် --- "

မာမီက ခေါင်းကုတ်ပြီးပြောလိုက်တော့ မြင့်မိုရ်နဲ့မိန်းရယ်လိုက်ကြလေသည်။

"သတို့သမီး အရမ်းမရယ်နဲ့ဦး --- မိတ်ကပ်ကတစ်ထပ်ပဲလူးရသေးတာ --- ပျက်သွားဦးမယ် ---"

"ဟုတ် မာမီ --- ကိုကြီး အပြင်မှာစောင့်နေနော် --- တော်ကြာ မာမီက ကိုကြီးကိုရိုက်ထုတ်နေဦးမယ် ---"

"ဟုတ်ပါပြီ --- ဒါဆို ကျွန်တော်အပြင်မှာပဲ စောင့်နေပါ့မယ် -----"

မြင့်မိုရ် ပြောပြီးအပြင်ထွက်သွားတော့မှ မာမီရယ်လိုက်ကာ

"သတို့သားက သတို့သမီးကို တော်တော်ချစ်တာပဲနော် --- မျက်လုံးအောက်ကကို အပျောက်မခံနိုင်တာ --- ဒါတောင်မှ အတင်းမောင်းထုတ်နေလို့ --- သတို့သမီးကတော့ အရမ်းကံကောင်းတာပဲနော် --- အခုလို တည်ကြည်ခန့်ညားတဲ့ယောကျာ်းမျိုးနဲ့ အိမ်ထောင်ပြုရမှာ ---"

မိန်းပြုံးလိုက်မိသည်။ ဘာမှတော့ပြန်မပြောမိ။ မိန်းလည်းသိနေပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကိုကြီးဘာကိုစိတ်ပူနေမှန်းတော့မသိ။ မင်္ဂလာမဆောင်ခင်ကတည်းက မိန်းကိုစကားတွေအများကြီးပြောခဲ့သည်။ မိန်းကို ကိုကြီးစိုးရိမ်နေ၏။ ဟုတ်တယ် မာမီပြောသလိုပဲ မျက်လုံးအောက်ကကို အပျောက်မခံတော့။