အခန်း(၂၄)

57 1 0
                                    

သူသာလျှင်ကျွန်မဘဝရဲ့အရှင်သခင်

အခန်း(၂၄)

"နင်ပြောတာ ဟုတ်လို့လား မိန်းရယ် ---- "

မိန်း သက်နှင်းနဲ့ ကောင်းရဲ့သူငယ်ချင်းတွေကိုကြည့်လိုက်ကာ

"ငါကတော့ ကောင်းလို့ထင်တယ် --- သူ့မျက်နှာကို သေချာမြင်လိုက်တာပါ ---"

မိန်းရဲ့စကားကြောင့် ကောင်းရဲ့သူငယ်ချင်းတွေ လှုပ်လှုပ်ရှားရှားဖြစ်သွားကြသည်။

"မဖြစ်နိုင်တာဟာ --- ကောင်းကဖြင့် ဒီမှာမှမရှိတော့တာ --- ဟုတ်တယ်မို့လား --- "

သက်နှင်း ကောင်းရဲ့သူငယ်ချင်းတွေကိုကြည့်ကာ ပြောလိုက်လေသည်။ သူတို့အားလုံးလည်း တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်ကာ ပြာယာခတ်စွာဖြင့်

"အင်း ဟုတ်တယ် ကောင်းကဖြင့် ပြန်သွားတာကြာပေါ့ ---- ငါတို့ကိုတောင် မနှုတ်ဆက်ခဲ့တာကို ----"

မိန်း ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ရင်းဖြင့်

"အင်းနော် --- အဲ့ဒါဆိုရင် ငါဘာလို့သူလို့ထင်နေမိတာလဲ မသိဘူးဟာ ---

ဘာလိုလိုနဲ့ကျောင်းတောင် ပိတ်တော့မှာပဲ --- "

လေလေးနည်းနည်းလေးတိုက်တာနဲ့ တဖြုတ်ဖြုတ်ကြွေနေတဲ့ ကုက္ကိုရွက်ကြွေလေးတွေကိုကြည့်ကာ မိန်း ပြောလိုက်တော့ သူတို့အားလုံးရဲ့အကြည့်တွေကလည်း သစ်ရွက်ခြောက်လေးတွေဆီသို့ပင်။

"အင်း --- ဟုတ်တယ်နော် --- မိန်း --- နင်နဲ့ကိုမြင့်မိုရ်ကာရံရဲ့အခြေအနေကရော ---"

မိန်းရဲ့မျက်နှာက ပြုံးသွားတယ်လို့ သူတို့အားလုံးထင်လိုက်မိကြသည်။

"ကျောင်းပြီးရင် ငါတို့တွေ လက်ထပ်ဖြစ်မယ်ထင်တယ် ---"

"ဟင် --- "

"တကယ် ----"

အားလုံးက အံ့သြနေကြလေသည်။ ကောင်းရဲ့သူငယ်ချင်းတွေက ပိုပြီးအံ့သြနေကြပုံပင်။ တစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်နေကြကာ ခေါင်းတရမ်းရမ်းဖြင့်။

"အင်း --- ကိုကိုနဲ့တောင် စကားပြောပြီးကြပြီ ---"

"သြော် ---"

သူသာလျှင်ကျွန်မဘဝရဲ့အရှင်သခင်Where stories live. Discover now