သူသာလျှင်ကျွန်မဘဝရဲ့အရှင်သခင်

အခန်း(၁၇)

သူသာလျှင်ကျွန်မဘဝရဲ့အရှင်သခင်

အခန်း(၁၇)

"မြ မင်းကိုယ့်ကိုမလိမ်ပါနဲ့ ---"

မြ ဘယ်လိုရှင်းပြရမှန်းမသိတော့။ လင်းက ဓာတ်ပုံတွေကိုပြကာ အသေအချာပြောနေလေသည်။

"လင်း --- အဲ့ဒါက မြရဲ့သူငယ်ချင်းပါ ---"

"ကျွတ် --- မြ မင်း ကိုယ့်ကိုယုံအောင်ပြောနေတာလား --- ဒါမှမဟုတ် --- မင်း ကိုယ့်ကို အမှန်အတိုင်းပြောဖို့ လုံးဝမကြိုးစားတာလား မြ ---"

မြရဲ့မျက်နှာက လုံးဝမကောင်းခဲ့။ လင်းကလည်း အားလုံးကိုသိပြီးသားဖြစ်နေပြီမို့ အမှန်အတိုင်းပြောမယ်ဆိုရင် တောင် နားလည်ပေးမယ့်အကြောင်းပြချက်ကို နားထောင်ချင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ မြက အမှန်ကိုပြောမယ့်ပုံမရှိ။

လင်း မြကိုကျောပေးလိုက်ကာ အခန်းထဲကနေ ထွက်သွားဖို့ဟန်ပြင်လိုက်လေသည်။ အဲ့ဒီ့အချိန်မှာ မြက လင်းနားရောက်လာပြီး လင်းရဲ့လက်ကိုဆွဲထားလိုက်ကာ

"လင်း --- မြတောင်းပန်ပါတယ်နော် --- မြ နောက်တစ်ခါမလုပ်တော့ပါဘူး --- အဲ့လိုကိစ္စမျိုး နောက်ထပ်မရှိစေရပါဘူး လင်းရယ် --- မြကို ဒီတစ်ခါပဲ နားလည်ပေးပါနော် ---"

လင်း ခြေလှမ်းတွေတန့်သွားလေသည်။ မြက သူ့လက်ကိုဆွဲထား၏။

"ဘာအတွက်လဲ မြ --- မင်းဘာအတွက် အခုလိုမျိုးလုပ်ရတာလဲ --- တကယ်ပဲ ဒီလိုမျိုးဖြစ်ချင်တာလား ---"

"မဟုတ်ပါဘူး လင်းရယ် --- မြ ရှင်းပြပါ့မယ် --- အဲ့ဒီ့နေ့က ကိုရဲက သူ့မွေးနေ့မို့လို့ မြကို မုန့်ဝယ်ကျွေးမယ်ဆိုလို့ပါ ---"

"သြော် အဲ့ဒါကြောင့် မင်းကလိုက်သွားတာပေါ့ --- အဲ့ဒီ့မုန့်တွေကို မင်းမစားဖူးလို့လား --- ဟုတ်လား မြချယ်ရီ ---"

လင်း အကြီးအကျယ်ဒေါသထွက်သွားပြီဆိုတာ မြနားလည်လိုက်လေပြီ။ လင်း သူ့ကို တစ်ခါမှ နာမည်အပြည့်အစုံမခေါ်ခဲ့။ အခုက အရမ်းကိုစိတ်ဆိုးနေပြီဆိုတာကို မြ သိသွားပြီ။

"မင်း အဲ့လိုနေရတာကို နှစ်သက်တယ်ဆိုရင် --- ဘာလို့ငါနဲ့လက်ထပ်ခဲ့တာလဲ --- မင်း တစ်သက်လုံးအဲ့လိုမျိုး ယောကျာ်းတွေနဲ့ လျှောက်လည်နေပါ့လား ---"