Just when my patience was about to run out after nearly two days of Pristine ignoring me, here she is now, standing close beside me. I can still hear her catching her breath, naramdaman ko rin ang paglapit pa niya sa gilid ko. I pretended to be sleeping, waiting for her to speak, but she remained silent.Hindi ba niya ako gigisingin? Ganoon ang ginagawa niya kapag pinupuntahan niya ako dito. What took her so long to try and wake me?
But then I felt her move closer, and the strands of her hair fell on my neck, making me swallow.
Her face... it's near.
And because I couldn't wait any longer, I speak. "You shouldn't be running like that, princess. You're still out of breath. I can still hear you gasping for air."
Pagkadila ng mga mata ko ay nakita ko ang gulat sa mukha niya. I heard her gasp after. And it was fast when she took a step back and stumbled on her feet. Sht. My reflexes kicked in, and my hand quickly caught her by the waist just as she was about to fall to the ground.
Sa parte ng matinong isipan ko ay maaari akong tumayo para alalayan siya, but that's not what I did. Hinila ko siya palapit sa akin habang nakahiga pa rin ako sa duyan. And when Pristine fell on top of me, I tried my best to suppress the smile that was trying to escape my lips.
"E-Eli..."
I can feel her shaky breath, her heart beating fast, and her warm palm against my chest. My hands gripped on her waist while looking at her intently.
Hindi ko siya inaalisan ng tingin. Bawat detalye ng mukha niya kahit na kabisado ko na ay isa-isa kong tinitingnan. Napalunok ako at napariin lalo ang hawak ng mga kamay ko sa kaniyang baywang nang makita kong magparte ang mga labi niya. My eyes were drawn to her lips. My jaw clenched as I wondered just how soft those inviting lips might be
Damn you, Elijah. Fckng hold yourself.
Now, everything about Pristine feels different since I realized my true feelings for her. I can't look at her the way I did before. I feel a sudden urge to hold her, pull her closer, smell her, and even kiss her—damn.
I am really speeding up my own death because of these illegal thoughts.
"Boss! Kio at your service!"
The next day, Jin Arki, or Kio. He came early. 5:00 am. Alam niya na ayoko ng nahuhuli dahil may kapalit 'yon kaya siguro ganito siya kaaga.
Sa pag-uusap namin ni Pristine kahapon ay alam ko na ayaw niya akong umalis. I understand that she's afraid when I am not around, may takot sa kaniya na baka kung ano na naman ang gawin ng lolo niya, pero hindi na rin ako maaaring maghanap ng ibang pupunta sa Karmona dahil ikaiinit 'yon lalo ng ulo ni mom. Baka magduda rin ito sa akin sa pamimilit ko na manatili dito. She's always suspicious with everything.
At ayoko na maging sentro ng atensyon niya lalo na at siya ang unang nakaisip na maaari kong magustuhan si Pristine.
I know, I can't fool her.
"Dumaan ka ba sa headquarters bago pumunta dito?" tanong ko.
"Hindi na. Ang sabi kasi sa akin ay dumiretso na raw ako dito. Nasabi na rin pala sa akin ang mga gagawin ko pero maaga na rin ako na pumunta para kung may mga dapat pa akong malaman na kailangan gawin o tandaan ay maitanong ko sa 'yo."
He's talkative. But I'm sure Pristine will not talk to him without me. Lilipas ang dalawang linggo na hindi sila mag-uusap at ikinapanatag ko naman 'yon. Wala siyang ibang kinakausap maliban sa akin sa mansion na 'to at noong bago pa lang ako ay ilang buwan rin nang kausapin niya ako.
BINABASA MO ANG
My Billionaire Bodyguard
RomanceSi Pristine Felize Vera Esperanza ay nag-iisang anak ni Pierre Vera Esperanza, isang bilyonaryo na kilalang-kilala sa larangan ng negosyo. Maraming tao ang nag-aakala na namumuhay siya tulad ng isang prinsesa, na mabait sa kaniya ang lahat at minama...