Eskiden Kırık Kalp | Yarı Texting

11. Bölüm

🥲Acı bir tecrübeyle ocakta porselen tabakla yemek ısıtılamayacağını öğrendim...

Annemler benle fena dalga geçti nolur siz geçmeyin kdjcjdwlmxcjskw.

Neyse... Bu acı tecrübeyi Verda'ya da yaşatmak isterim xicbwkxbjxkwkw. Çünkü o = ben. (Şaka öyle bir şey olmayacak.)

★

Dün Yağız'la konuştuktan sonra annemler iki günlüğüne iş için Mardin'e gitmişlerdi gecenin bir yarısı. Yani Mardin ne alaka bilmiyorum açıkçası. Allah'ın bir şehriydi orası da ama inşallah annemle babam kim vurduya gitmezdi. Sonuçta aşiret doluydu.

Kan, töre, vahşet...

Bugün cumartesiydi ve ben Yağız'lara gitmek için hazırlanıyordum. Selin abla sabahın köründe beni aramış ve gerekli şeylerimi alıp onlara gelmem için emir vermişti. Gerçekten bir emir.

"Buraya gel."

"Ne?"

"Gel."

"Tamam."

Şarj aleti ya da pijama gibi bir kaç normal şey aldıktan sonra daireden çıkıp karşı daireye ilerledim. Tek komşumuz olanlara.

Evet tek komşumuz onlardı çünkü koca binada yaşayan başka aile yoktu.

Hayır daireler pahalı olduğu için falan değildi.

Babamla Dante abi binadaki tüm daireleri satın aldığı içindi. Evet biliyorum şu an ne alaka dediğinizi duyuyor gibiyim ya da bunlar para mı sıçıyor dediğinizi de duyabiliyorum ama aynı soruları bende sanırım annemle babama soruyordum.

Neden?

Daireleri almaktaki amaç neydi?

Hadi aldınız bari kiraya falan verseydiniz babacığım. Öyle boş boş duruyorlar sadece.

Biz bu binada tam on beş yıldır yaşıyorduk vesselam. Yani aslında teknik olarak on beş yıl değilde dört yıl oluyordu.

Biz ve Yağız'ın ailesi on beş yıl önce bu binaya taşındıktan sonra on bir yıl boyunca burada yaşadık. Bina o zamanlar eski olduğu için yıkıldı ve biz bir süreliğine başka yere taşındık.

Evet yine Yağız'ın ailesiyle birlikte taşındık. Onlarla aynı götle don gibiydik.

Bina yeniden, daha sağlam ve rezidans bir şekilde yapılınca yeniden buraya taşındık ve babamlar bu sefer binadaki tüm daireleri satın almışlardı.

Yemin ediyorum o kadar saçma bir şeydi ki kelimeler kifayetsiz kalıyordu. Bir ara annemle Selin abla anısı var diye aldıklarından bahsediyorlardı ama yani...

Neden?

Saat onu bilmem kaç geçerken karşı dairenin kapısını çaldım. Bir kaç dakika sonra kapı uykulu bir Yağız tarafından açılırken beni görünce gözlerini devirdi ve "Şu siktiğimin bizim evin anahtarı sende yok mu Verda onla girsene." dedi, kalın ve pürüzlü bir sesle.

Gözlerimi devirdim ve onu itip içeri girdim. "Kes sesini Bianco."

Yağız kapıyı kapatırken eşyalarımı onun eline tutuşturup mutfağa gittim. Selin abla oradaydı. İşi gereği haftasonu işe girmiyordu. Onlarında evlerinde hizmetçi vardı ama bizimkinin aksine haftasonları yoklardı.