Avery Montiero is a fire officer, driven by a sense of duty and by the expectations of her father. Though her profession as a firefighter is her duty, her true passion lies in cooking, a dream stifled by her father's strict prohibitions which silent...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Emergency alert!"
Napatigil kaming lahat sa pagkakape when a sudden, piercing alarm rang. The lights above flashed red, casting an urgent glow across the station.
It's a 3rd alarm!
"Fire reported. Isang boarding house na malapit sa squatter area! Possible casualties. All units on standby," the dispatcher's voice crackled over the intercom, urgent and commanding
"Squads gear up! We're heading out!" Sei-jey uttered, his voice cutting through the sudden chaos of moment.
Pagkarinig at pagkarinig namin sa sinabi niyang iyon ay tumakbo na kami sa gear room. Halos lahat nagmamadali at mabilis na isinuot ang PPE o gear namin. Rinig na rinig ang ingay ng mga boots sa sahig, tunog ng mabilis na pagsarado ng mga zippers, inaadjust na strapped, at takbuhan papunta sa truck.
Nasulyapan ko si Sei-jey na fully suited na, pumunta itong passenger's seat at pinaandar na ni Gabe—ang apparatus operator, ang makina. Then the rest hopped in to position themselves, ganoon na rin ako.
Nagsimulang tumunog ang siren at umandar na ang firetruck palabas ng station. Ramdam na ramdam pa rin 'yong intense nang nangyayari. Ganito nga siguro 'yong nararamdaman mo pag bombero ka, pakiramdam mo may buhay na nakasalalay sa 'yo lalo na sa tulad ng ganitong emergency. Alerto dapat, bawal magkamali, at hindi p'wedeng mahuli.
Ilang minuto pa ay huminto na ang truck. Agad kaming bumaba. Mukhang may isa pang emergency.
Sobrang kipot ng daan at madaming tao ang nasa area na nagkukumpulan. Wala ng ilalapit pa ang truck, kailangan nitong ihinto.
A woman, her face streaked with soot and tears, clutched at Sei-jey's arm as he stepped out of the truck. "Sir, iligtas n'yo 'yong anak ko, iligtas niyo 'yong anak namin," she begged, her voice trembling with fear.
"Kami na ang bahala ma'am. Lumayo na po muna kayo sa area," seryosong sagot nito na ikinatango ni nanay.
"Captain, masyadong masikip. Hindi makakapasok 'yong truck natin," one of my fellow firefighters said, stating the obvious.
"Damn it," Sei-jey muttered under his breath. Nakatingin ito sa taas na kitang kita ang itim na usok mula sa nasusunog na boarding house sa hindi kalayuan na humahalo na sa medyo madilim pa na ulap dahil madaling araw pa.
Napaigting ang panga ni Sei-jey, mukhang nag-iisip ito ng gagawin at tiningnan ang sitwasyon. The crowd had gathered, masyadong magulo at nagkakagulo pa dahil kaniya kaniyang sigawan ang mga residente roon.
Rinig na rinig pa ang mga iyakan ng kakarating na mga magulang, sigawan, at may takot sa mga mukha nila at para bang ilang saglit pa lang ay hihimatayin na sa pag-alala.
