Callous Feelings (Captivated Series #1)

Epilogue

This is the epilogue. Thank you so much to all of my readers na nag take time talaga na basahin ang stories ko. Hoping for more support. More stories are coming soon! Thank you thank verryyy much everyone!

*****

Nadia changes her mood every minute, every second. She's sometimes mad, sometimes sweet and sometimes want to be intimate.

I can't understand why, but I always try to be patient because she's pregnant.

They say that pregnant women are often like that. I only ask Lance what I should do, especially since he's already passed this stage because he and Sophie already have a child.

"Zale, suotan mo nga ako ng shoes. Hindi ko maabot ang paa ko," utos ng asawa ko.

Hindi lang iyon normal na utos—masungit pa siya at binato sa akin ang sapatos niya. Mabuti na lang at nasalo ko pa.

Naupo siya sa paanan ng kama at tinaasan ako ng kilay. Naka-long white dress siya, at kitang-kita ang siyam na buwan na niyang tiyan. Nagawa pa niyang magkulot ng buhok para sa event na pupuntahan namin.

"You can ask me nicely, Love," agad na lang akong lumuhod sa tapat niya at kinuha ang namamaga na niyang paa dahil sa pagbubuntis niya.

"Hindi ako ang masungit, ikaw ang hindi nice." taas-kilay niyang sagot.

"Fine, fine, utusan mo lang ako hanggang gusto mo," sabi ko na lang at iyong isang paa naman niya ang nilagyan ng sapatos.

Nang mailagay ko na, tumayo na ako. Inalok ko ang kamay ko para tulungan siyang makatayo. Tinanggap na niya iyon ngayon nang may ngiti na.

"Makikita ko na si baby nina Sophie. Puwede silang maging best friend ng baby girl natin," ngiti niya.

See. Kanina lang ay ang sungit niya. Nagyon ay biglang mabait at excited na.

"Are you sure we're going, Nadia? Baka bigla kang manganak. Your due is tomorrow," nag-aalalang sabi ko.

Sinabihan na din kami ng doktor nung last check-up namin na baka manganak na si Nadia ngayon or tomorrow, dahil due date na niya.