Unicode
"ဒေါက်.....ဒေါက်.."
ရိပေါ်က တံခါးကို၂ချက်ခေါက်လိုက်ပြီး လက်ထဲမှကိုင်ထားသော ဆေးများနှင့်ထမင်းပွဲကိုယူဆောင်ကာ Mr.Puthအခန်းထဲသို့ဝင်လာခဲ့သည်။
"Oh!....ဝမ်ရိပေါ်ပဲ....."
Mr.Puthက ပန်းချီဆွဲလက်စ စုတ်တံများကိုကိုင်လျက်သားနဲ့ ရိပေါ်ကိုနှုတ်ဆက်လာသည် ။
"ပန်းချီဆွဲနေတာပဲ.......ကျွန်တော်နှောက်ယှက်သလိုဖြစ်သွားခဲ့ရင် sorryပါဗျာ"
"မဟုတ်တာ.......ဆေးသောက်ရမဲ့အချိန်တောင် ရောက်နေပြီပဲ။"
Mr.Puthက သူ့လက်ထဲမှ စုတ်တံများကို သေသေချာချာသိမ်းဆည်းကာ ရိပေါ်ရှိရာသို့ လျှောက်လာလေသည်။အနားကိုရောက်တော့
"ဒီနေ့ စိတ်ကလေးကြည်နေတာနဲ့ စိတ်ကူးထဲမှာရှိတဲ့ ပုံရိပ်လေးတစ်ခုကို စိတ်လွတ်လက်လွတ်နဲ့ ဆွဲနေမိတာ......ဝမ်ရိပေါ်လာမဲ့အချိန်ကိုတောင် မေ့သွားခဲ့တယ်"
"ပြဿနာမရှိပါဘူး......ကျွန်တော်လည်း လာနေကျပဲ။စိတ်ထဲမထားပါနဲ့"
"ဒါဆိုဟုတ်ပြီ.....ဒီနေ့ရော ဘာအကြောင်းတွေမေးချင်သလဲ.....ရိပေါ်ရဲ့မေးခွန်းတွေကို ဖြေဖို့ ဦးဘက်က အများကြီးမျှော်လင့်နေခဲ့မိတာ"
Mr.Puthရဲ့စကားကြောင့် ရိပေါ်က သွားလေးတွေပေါ်သည်အထိ ရယ်မိလိုက်သည်။
ရိပေါ် ဒီဆေးရုံမှာ နေထိုင်ဖြစ်ခဲ့သည်မှာ ယခုဆို ၂လတိတိ ရှိခဲ့ပြီ။အစပိုင်းတော့ နေထိုင်စားသောက်မှုနဲ့အတူ ဒီနယ်ပယ်မှာ အသားကျဖို့အတွက် အတော်လေးကြိုးစားခဲ့ရသည်။ငယ်ငယ်ကတည်းက မိဘနှစ်ပါးနှင့် ခွဲမနေခဲ့ဖူးတာကြောင့် တခါတခါသတိရတဲ့စိတ်က ကြီးစိုးလာတတ်ပြီး အိမ်ပြန်ချင်တဲ့စိတ်ကလေးတောင် ဖြစ်မိလေသည်။
သို့သော် ကိုယ်တိုင်ရွေးချယ်ခဲ့တဲ့ လမ်းကြောင်းဖြစ်နေတာကြောင့် စိတ်၏အလိုကို မလိုက်လျောပါဘဲ လက်ရှိရောက်နေသောပစ္စုပ္ပန်မှာသာ နေသားကျဖို့ ကြိုးစားရသည်။
လူနာတွေအတွက် အစာနဲ့ဆေးဝါးတွေကို ပုံမှန်တိုက်ကျွေးပြီး သာမန်လူများနည်းတူ စိတ်ဓာတ်ကျမသွားစေရန် ဘေးကနေ၍ အားပေးကူညီရသည်။ထို့အပြင် ရိပေါ်တို့လို လုပ်အားပေးသူအချင်းချင်းလည်း တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ဖေးမရိုင်းပင်းကြပြီး မိတ်ဆွေရင်းချာ ကူညီစောင့်ရှောက်ကြရသည်။
