P.10

1.6K 59 4
                                    

Unicode

အချစ်တွေကအပြစ်ဖြစ်ခဲ့လေသလား
[Season.2]

Chapter.10

သူမတို့မင်္ဂလာဝတ်စုံအပ်ပြီးတော့ ခြားနားကသူမအားသူ့အိမ်သို့ခေါ်လာလေ၏။

သူကားအား​ခြံထဲမောင်းဝင်ခဲ့တော့သူမကဘာလဲဆိုတဲ့သဘောနဲ့လှည့်ကြည့်လာ၍ ခြားနားကသူမခေါင်းလေးကိုအုပ်မိုးကိုင်ကာ...

''အိမ်ထဲရောက်ရင်သိမှာပေါ့''

ပြောပြီးသူကကားပေါ်ကအရင်ဆင်းသွားပြီး သူမဘက်ကကားတံခါးကိုလာဖွင့်ပေး၏။

မွေ့ကားပေါ်ကဆင်းလိုက်သည်နှင့်သူကမွေ့လက်ကိုဆွဲကာအိမ်ထဲသို့ခေါ်လာလေသည်။

အိမ်ထဲရောက်တော့ဧည့်ခန်းထဲက,စားပွဲပေါ်မှာခင်းကျင်းထားတဲ့လက်ဝတ်ရတနာ​ဗူးတွေ​က,စားပွဲနဲ့အပြည့်။

ပြီးတော့အနောက်တိုင်းဝတ်စုံတွေနဲ့လက်အိတ်တွေဝတ်ထားသောအမျိုးသားတစ်ဦးနဲ့ အမျိုးသမီးနှစ်ဦးကလည်းဧည့်ခန်းထဲမှာရှိနေသေးသည်။

''လာကြမြေးတို့''

အဖိုးဖြစ်သူကလှမ်းခေါ်သည်နှင့် ခြားနားကသူမအားဆိုဖာဆီခေါ်လာပြီးသူနဲ့အတူယှဥ်တွဲထိုင်စေလေသည်။

''ဝတ်စုံကအဆင်ပြေခဲ့ရဲ့လား''

''ပြေပါတယ်ဖိုးဖိုး''

ခြားနားကမွေ့ဘက်လှည့်ကာ...

''မွေ့...ဒီပစ္စည်းတွေကိုကြိုက်လား''

''......''

''ဒါတွေအားလုံးကကိုကို့မွေ့လေးအတွက်''

သူမကအံ့သြသွားတဲ့မျက်လုံးလေးတွေနဲ့သူ့အားပြန်ကြည့်လာလေ၏။

''ကြိုက်လားလို့''

''ဒါတွေ...အကုန်''

''အင်း''

''မလိုချင်ဘူး''

''အဲလိုငြင်းလို့တော့မရဘူးလေ ဒါတွေအားလုံးက ကိုကိုကမွေ့အတွက်ရည်ရွယ်ထားတာတွေ...ဒါမှမဟုတ်ဒါတွေကိုမကြိုက်လို့လား ကိုကိုအသစ်ပြန်လဲပေးမယ်လေ''

''မလိုချင်ပါဘူးဆို''

''ဒါပေမယ့်...''

သူဘာမှမပြောရ​သေးခင်မှာပဲသူ့အဖိုးက...

အချစ်တွေကအပြစ်ဖြစ်ခဲ့လေသလားS.2[Completed]Where stories live. Discover now