" ආ නා සූනා සූන් කතුස්සා
එළ කී පා කී පුක්..... ආ නා සූනා
සූන් කතුස්සා එළ කී පා කී පුක්.... "
" හලි හලි කු අල්ලන්ත මාව නුලා ද "
මායි නිලූෂයි එළියේ උදුලු ගානකම් නුරාදයි රාහුලුයි දෙන්නා එළියේ මිදුලේ සෙල්ලම් කරනවා. නුරාද ඇසුත් වහගෙන මොකක්දෝ සින්දුවක් හයියෙන් කියව කියව එක තැනම කැරකි කැරකි ඉදලා රාහුල් හරි කියලා දුවද්දි නුරාදත් වැටී වැටී රාහුල් පස්සේ පන්නනවා.
" මත මාන්ති නුලාද අම්බු තා නම් බා... "
" තා එත පාලක් කලමු අලේ.... නැගිතින්තකු අප්පා "
හරි අමාරුවෙන් බිම ඉදගෙන හිටපු රාහු නැගිට්ටේ ආයේ දුවන්න වෙද්දී නුරාද බිම තියෙන පුංචි කෝට්ට අහුල ගත්තා.
" මේ ටික හාමු උදුලු ගානවද මන් වැට සුද්ද කරන කම් "
" ආ පොඩ්ඩක් ඉන්න පොඩ්ඩක් ඉන්න මට දැන් තමයි මතක් වුණේ "
මයෙ නිලූෂ උදැල්ලත් පැත්තකින් තියෙලා පිහිය අරන් යන්න යද්දි හදිස්සියෙම දෙයක් මතක් වුණු නිසා මාත් උදැල්ල පැත්තකින් තියෙලා කතා කරේ නිලූෂට
" ඇයි මොකක්ද අප්පේ මයෙ හාමු මහත්තයට මතක් වුණේ "
" ඇත්තටම නිලූෂ ඔයාට මන් හදන කිරි රස නැද්ද. "
" රස... "
" රසයි නම් ඊයේ පුදුම විදිහකට නිර්මාල් හදපු කිරි එක ගැන හැමෝම ඉස්සරහ ගුණ ගැව්වේ..."
" ලොකු හාමු එතැන හ්... "
" අප්පච්චි නැති වුණාට කමනි නැන්දයි නිර්මාලුයි හිටියෙ. ඒ දෙන්නා මොනා හිතනවා ඇත්ද මන් හදන කිරි එකක් වත් රස නැතිව ඇති කියලා හිතනවා ඇති. ඒකනම් කමක් නෑ කියමුකෝ. අනිත් අය අපි ගැන මොනා හිතුවත් අපිට මොකද. මොකද අපිට එයාලා හිතන පතන විදිහ වෙනස් කරන්න බෑ නෙ. ඒක නෙවෙයි මේක අහන්නකෝ ඇයි අර නිර්මාල් අර විදිහට ඔයා දිහා බලන්නේ. මන් දෙපාරක් දැක්කා. ඒ බලන බැල්ම නම් මට අල්ලන්නෑ නිලූෂ"
YOU ARE READING
අත් වැරැද්ද ( Completed )
Non-Fiction" වීරන්කෙඩුව වලව්වේ පුංචි හාමු අවසරද මට......... පුංචි පැටියගේ චූටි අප්පච්චි වෙන්න " - නිලූෂ සත්සිදු -