"චරා.....ස් "
" අනේ සන්තෝ මන් මොකද කරන්නෙ. අයි අයියෝ...... ඉදලා ඉදලා මටත් වුණු වින්හැයියක් "
ඉස්කෝලේ ඇරිලා ඇවිල්ලා මන් නාලා කාලා බීලා ඔක්කොම කරලා නුරාදටත් සෙල්ලම් කරන්න කියලා ආවේ අපෙ කාමරේට මයෙ නිලූෂගෙ දින පොත බලන්න. ඒත් පිටුවක් කියවලා අනිත් පිටුව පෙරලද්දී චරාස් ගාලා ඉරිලා ගියේ මයෙ පපුවම වාෂ්ප වෙලා යද්දි. කවදාවත් වෙලා නැති වැඩක් නෙ දෙයියනේ වුණේ. ළමයි කී දෙනෙක්ගේ කොච්චර පොත් ගොඩක් බලාගෙන බලාගෙන ගිහිල්ලා තියෙනවද. මයෙ මනුස්සගෙ මේ ඉලව්වම ඉරුනනේ. පිටුවම කඩලා දැම්මා නම් හරි හැබැයි. ඒත් එහෙම කොහොමද එයාගේ මතකනෙ මේ තියෙන්නේ . එක හිතකින් මන් කොහොම පිටුව කඩලා දාන්නද.
" අප්පත්ති අප්පත්ති ආන්කු අද වෙත්ත වැදක් "
" ආ ආ කියන්නකෝ බලන්න "
" මාල වැදේ වුණේ. මන් ඒත හිතලා කලේ නා අප්පත්ති.. එලා තමා සාහුල්තත් ගාන්ත ගියේ.. "
නුරාද ඒක හිතලා කරේ නෑ කියන්නෙම මොකක් හරි ජඩ වැඩක් කරාම තමයි. කොල්ලා එයා කරපු වැඩේ වෙනුවට වෙන වෙන හෑලි කියවනවා දැන් දාගෙන.
" නුරාද පැටියෝ මොකක්ද වුණේ කියන්න අප්පච්චිට හරියටම "
" අප්පත්ති ඕම සා කලන්ත එපා අලේ... පැතියත බා හිතෙනෝනෙ. මන් ඒත හිතලා කලේ නා නෙ ඉ ති න් "
" අයියෝ පුතා ඉතින් මොකක්ද කරේ... ඔයා ඒක හිතලා නෙවේනේ කළේ ඉතින්. මොකක්ද කරේ කියලා අප්පච්චිට කියන්නකෝ මයෙ මැණික "
පැටියා බය වෙලා වගේ මගෙ දිහා බලන් ඉද්දි මන් ඒ පුංචි අතින් ඇදලා ගත්තේ මයෙ ඔක්කට
" අප්පත්ති කවිත සාහුල්ව වත්තන්ත ගියා අලේ. එලා සාහුත කාද කලනවා ගුදක් "
" හරි ඉතින් මයෙ පැටියා චන්ඩියා වගේ ඒ ළමයට ගැහැව්වා නේද ආ.... "
" නා නෙ අප්පත්ති මන් ඒම කලේ නා. සාහුල් තමා හබයි ගව්වේ එලාත "
අම්මේ ඇති යන්තම් අපෙ කොල්ලා රණ්ඩු වලට පැටලිලා නෑ. පැටියා අනිත් අය වගේ නෙවෙයි අහිංසකයි මගෙ දරුවා.
YOU ARE READING
අත් වැරැද්ද ( Completed )
Non-Fiction" වීරන්කෙඩුව වලව්වේ පුංචි හාමු අවසරද මට......... පුංචි පැටියගේ චූටි අප්පච්චි වෙන්න " - නිලූෂ සත්සිදු -
