Gün karardı. Bina yığıntılarıyla dolu dağlardan oluşan gölgeler uzandı ve şehri örttü.
Gece geri döndü.
Ayaklarımın altında kayan zemin emin adımlarla beni kalabalığa doğru götürürken ardıma bıraktığım çokça şeyi biliyordum. Kara bir kalemin ucundan damlayan mürekkepteki kaderimden bile daha fazlasını... Ve bilmeme rağmen bürünmüş olduğum karakterim bunu engelleyemiyordu. Dizginlemekten öte vahşi bir kız gibi davranıyordu.
Önümde uzanan siyah yol, ziftin örttüğü asfalttan daha karaydı. Yeni parkur gözler önüne serilirken beynimde büyüyen düşüncelerde en az onun kadar karaydı.
Yanı başımdaki arabada duran adamın gözleri bana doğru kilitlendi. Koltuğunda rahatça oturmuş tek eli direksiyondaydı. "Fazla karanlık değil mi?" dedi hayıflanırcasına. Kaşlarım hafifçe yukarıya kalkarken dudaklarımdan "Kadere kaç ışığı heba ettiysek karanlık içinde aynı şeyi yapacağız," diye karşılık verdim.
"Fazla kadercisin."
"Gerektiği kadar."
Kenarlardan taşan kalabalığın çığlıkları kulağımı dolduruyordu. Tek bir ele, su akarcasına para akıyor ve her bir tomar üstüne eklenenlerle kat kat artıyordu. Ama dikkatim önümde duran sarı saçlı kızdaydı. İşaret parmağı hemen önünde sıralanan beş arabada geziniyordu. Elinde bir çubuğa bağlı kırmızı bir şal vardı.
"Hazır mısınız?"
Her arabadan çıkan yükseliş, avına saldırmak için hazırlanan kaplanın hırıldamasına benziyordu. Ben buydum. Kaybolan kimliğim buydu. Karanlığın ardında kalmış küçük bir kız çocuğuyken dışarıdan görenler için bir kaplan.
Kız havayı kamçılayan ve farların ışığında anlam kazanan kırmızı şalı gökten yere hızla indirdi. Gaza yüklendim ve araba ardında büyük bir toz bulutu bırakarak yola saldırdı.
Arabanın dikiz aynasından uzanan aksi kahve tonu dalgalı saçlarımın altında parlayan yeşil gözlere baktım. Bu bendim. Geçmişi örten. Geleceği görmezden gelen.
Benim hayatımda mutluluk yok. Çünkü hayallerimi evin bodrumuna kilitledim; mutluluklarımı sevdiklerimle toprağa gömdüm.
Ben katilim...
Çünkü ben günüme doğan güneşi öldürdüm.
Yorum ve beğenilerinizi bekliyorum.
İnstagram; golgeoyunlarioffical
#golgeoyunlari
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GÖLGE OYUNLARI
General Fiction#aksiyon 1 Karanlık kör bir kuyu gibi, Tenimde cehennemin alevi... Bir aşk ne kadar karanlık olabilir? Korkunun karşısında karanlığın kanatları altında nasıl nefeslenebilir? Denizi gözlerine hapsetmiş olan adam gözlerime baktığında elleri yanaklarım...
