Chapter 5:
Hindi ko alam kong matutuwa ako o madidisappoint dahil sa nangyari. Akala ko kanina may gagawin kami ni ninong pero matapos kong magtanong ay pinanggigilan nya lang ako at sinimulang magkwento tungkol sa buhay nya, though gusto ko rin naman na malaman ang pagkatao nya.
Nakatalikod parin ako sa kanya, nakaunan ako sa braso nya habang ang isang braso naman nya ay naka pulupot sa tyan ko. Napaka intimate ng posisyon namin na kung maabutan kaming ganito ay hindi iisipin na magninong kami.
"Nasa Luzon ang pamilya ko; my parents. Matanda na sila kaya ako na ang namamahala sa negosyo namin though nakabukod ako sa kanila dahil hindi ako sanay na may kasama sa bahay simula nung college ako." Panimula nya sa kanyang kwento. Mariin naman akong nakikinig.
"May sarili akong negosyo, naipatayo ko nung natapos ako sa college pero nung nag 30 ako ay ipinaubaya ko muna ito sa pamamahala sa kaibigan ko para matutukan naman ang negosyo ng parents ko." Tumango ako. May gusto akong marinig na kwento pero hindi yun nangyari.
Akala ko may sasabihin pa sya pero wala ng sumunod na kwento. Naramdaman ko nalang ang kamay nyang naglalakbay sa tyan ko at ilang saglit lang ay naipasok na nya ito sa loob ng damit ko, aakyat pa sana ang kamay nya papunta sa walang bra kong dibdib ng hawakan ko ang kamay nya.
"M-may tanong a-ako." Nauutal kong pahayag, ramdam ko naman ang pagbigay nya ng atensyon sakin. Tinanggal nya ulit ang kamay sa loob ko at ipinalibot ito sa aking bewang.
"Hm?"
"Narinig ko k-kay papa na m-may....may a-anak kana raw?" Huminga ako ng malalim ng masabi ko ang tanong.
"Hm...yes. She's 8 years old na right now at nasa poder sya ng parents ko pero binibisita ko naman sya paminsan minsan." So nagkaanak sya nung 27 years old sya, okay narin hindi na bata. "Yung mother nya ay friend ko then one time ay nalasing kami pareho then boom nabuo ang anak ko actually before that happen nagconfess yung kaibigan ko na gusto nya raw ako pero hindi nya ako pinursue dahil nga may sakit sya sa puso at naging dahilan yun ng pagkamatay nya dahil sa panganganak sa anak ko." I feel pity sa naging anak nya dahil hindi paman nya nasisilayan ang ina nya ay kinuha na ito sa kanya.
"Minahal mo yung kaibigan mo?" Hindi ko alam kong bakit ko natanong yun.
"Yeah, I loved her as a friend pero kung higit pa roon ay hindi. Nakakalungkot mang isipin na kung hindi dahil sa pagbubuntis at panganganak nya ay hindi dapat sya mamamatay ng maaga pero sa kagustuhan nya ring mailabas ang dinadala nya ay isinakrapisyo nya ang buhay nya." I can feel the loneliness of his voice.
"Hindi mo naman siguro sinisisi ang anak mo?" Talagang malulungkot ako para sa bata pagnagkaganun.
"Of course not, I love her and she's my life now pero yung pamilya ng mommy nya ay hindi sya matanggap at sinisisi sya kaya sobra akong nasasaktan para sa bata." Gumalaw ako at humarap kay ninong.
Namumungay ang kanyang mata at makikita mo rin ang lungkot na diko mawari kung para sa anak nya ba.
"Bakit sinisisi nilang yung walang kamuwang muwang na bata?" Mahina kong tanong at parang naiiyak na.
"Diba? Yun rin ang naging tanong ko sa kanila pero naging sarado ang isip nila." Nakakalungkot naman para sa bata.
Matapos syang magkwento tungkol sa kanya ay ako naman ang tinanong nya tungkol sa mga bagay bagay. Kung ano ang paborito kong kulay, paboritong bulaklak at kung ano ano pa na hindi ko alam ay nakatulugan ko nalang at nagising ako na nasa kwarto na.
*******
alter
It's a prank HAHAHAH walang kababalaghan for today's video baka next chapter? ems
