Chapter 8:
"Mukang nag iba ang aura mo ngayon, Lory." Napalingon ako kay Jury dahil sa kanyang sinabi. Magkatabi kami ngayon na naglalakad palabas ng eskwelahan.
"Paanong iba?" Kunot noo kung tanong.
"Parang nadiligan ka e." Napanganga ako sa kanyang sinabi at agad na naramdaman ang pagiinit ng pisngi ko. Pinanliitan nya ako ng mata ng makita ang reaction ko. "Abay sino yan ha." Pabiro nya akong hinampas pero tikom lang ang bibig ko at nagtuloy tuloy sa paglalakad.
Dalawang linggo na ang nakakalipas mula ng may mangyari sa amin ni ninong, hindi na yun nasundan dahil nagpaalam syang umalis nung lunes kasi may aasikasuhin raw pero palagi nya naman akong tinitext at nanghihingi ng update sa buong araw ko.
Wala akong pinagsisihan sa ginawa namin at kung tatanongin ako ay gusto kong maulit ulit yun, malandi na kung malandi pero sa iisang tao ko lang naman 'to nararamdaman.
Kinulit ng kinulit ako ni Jury kung sino pero napagdesisyonan kong ilihim sa kanya, hindi naman sa wala akong tiwala sadyang komplikado lang kasi nga ninong ko sya at malaki ang agwat nya sakin.
Nauna nakasakay ng sasakyan si Jury kaya ako ay tumambay muna sa waiting shed dahil napagod ako sa paglalakad palabas ng eskwelahan. Nasa ilang minuto na akong nakaupo ng marinig na tumunog ang cellphone ko at kita kong may mensaheng ipinadala si ninong kaya sabik ko itong binuksan.
Rafael Castro
Baby
Isang salita lang pero nakadama ako ng kiliti sa tyan ko.
Lory Gasmez
Bakit?
Rafael Castro
Alam mo ba ang Villa Corazon?
Napaisip ako sa tanong nya. Ang Villa Corazon ay nasa limang minuto lang ang layo mula sa eskwelahan kaya pwedi itong lakarin.
Lory Gasmez
Yes, why?
Rafael Castro
Punta ka dito. Gawa na ang bahay ko. Binyagan natin.
Naexcite ako sa sinabi nya. Ang sinasabi kasing importante nyang ginagawa ay ang pagpapagawa daw ng bahay sa Villa Corazon. Sobrang saya ko ng malaman yun dahil ibig sabihin malapit lang ang bahay nya sa eskwelahan at pwedi akong pumunta pag wala akong pasok.
Alas 3 palang at pwedi akong umuwi mamayang alas 5.
Sinabi nyang naghihintay sya sa gate ng village para makapasok ako at maregistered ang pangalan ko under his name para makapasok ako kahit hindi na nya ako susunduin.
Napangiti ako ng matanaw ko si ninong sa may gate at kausap ang lalaking guard pero ng makita ako ay agad na sumilay ang ngiti nya. Patakbo akong lumapit sa kanya at binati sya.
Pagkatapos ilagay ang pangalan ko sa sistem ay naglakad na kami papasok. Nasa ika limang bahay ang bahay nya kaya hindi masyadong malayo.
"Namiss kita." Napangiti ako sa sinabi nya.
"Namiss din kita ninong." Sagot ko.
Nakarating kami sa two storey na bahay. Malaki ito para sa nagiisang nakatira pero sakto lang para sa pamilyang may dalawang anak. May gate ito at ilang hakbang ay bahay na.
"Welcome sa bahay ko." Namangha ako pagkabukas ng pinto. Sobrang ganda.
"Ang ganda---hmp.."
Natigil ang sasabihin ko ng isandal ako ni ninong sa nakasarang pinto at sinunggaban ako ng halik. Sabik na sabik at gutom na gutom ito sa paraan ng pag galaw ng labi nya.
