Sayın okurlar, hepinize merhaba! Final bölümünü bir gece ansızın atıcağımı asla tahmin etmezdim. İyi okumalar dilerim. Lütfen son kez yorum yapmayı ve oy verip düşüncelerinizi paylaşmayı unutmayın.
"senin yüzünden, her şey senin yüzünden Jisung!"
Kaza alanına doğru koşarken bağırarak konuşmuştu Seungmin. Jisung çöktüğü yere daha da sinerken piste ambulansın girmesiyle; kulaklarını elleriyle kapatmış, gözlerini yummuştu.
Nasıl yapmıştı bunu? Söz vermişti. Hırsına yenilmeyecekti. Nasıl sevgilisine bunu yapardı, aklı almıyordu.
Sonrasında her şey bir anda gelişti. Kendini ameliyat kapısının önünde buldu. Tüm arkadaşları oradaydı. Sevgilisi yoktu. Ameliyathane önünde Minhoyu bekliyorlardı.
"Sen nasıl böyle bir şey yaparsın ya!? Kendi ellerinle toplayıp kendi ellerinle dağıtıyorsun, kaçıncı seviye bu Han Jisung!?"
Hyunjin gözyaşları içinde jisung'un tam karşısında bağıra bağıra konuşuyordu. Haklıydı. Bir şey diyemiyordu. Sadece yere çöküp ağlıyor ve arkadaşlarının dediği laflarını kabulleniyordu.
Birkaç saat sonra ameliyathane kapısının açılması sesini duyduğunda ilk önce kendisi kalkıp gitti doktorun yanına. Gülümsüyordu. İçinde güzel bir his vardı fakat etrafına baktığında tek gülümseyenin kendisi olduğunu farketti. Onun dışında herkes ağlıyordu fakat ses duyamıyordu. Doktor ağzını oynatıp bir şeyler dediğinde yine ses duymadı.
Kötü bir şey olmuş olmalıydı ama ne olmuştu? Neden şuan sesleri duyamıyordu ki gözleri kapanmadan önce gördüğü tek şey doktorun başını olumsuz şekilde sallamasıydı
Gözlerini tekrardan açtığında ise üstünde bir ağırlık olduğunu fark etti ki ağzını aralar aralamaz ağzına toprak girmesi ile etrafına baktı hızla. Neden yerin altındaydı ve neden ona toprak atıyorlardı?
Changbin başını olumsuz anlamda sallayarak elindeki kazmayı Minhoya vermiş ve oradan çekilmişti. Minho sinirli duruyordu.
"Senin yüzünden benim hayatım mahvoldu!"
Her toprak atışında sesi yükseliyordu.
"Ölümden döndüm ben!"
Güldü.
"Senin yüzünden oldu her şey! Tüm hayatımı mahvettin! Bir kez bile yanımda olmadın!"
Minho bunları tiksinircesine söylerken Jisung hıçkırarak ağlıyordu.
"Jisung!"
Duyduğu ses sanki rüyayla gerçek dünya arasındaki farkı yansıtıyordu fakat o bunu algılayamadı. Bedeninde hissettiği ağırlık onu daha da toprağın altına çekerken boğulduğunu hissediyordu. Giderek nefesi azalıyor ve görüş alanı kısıtlanıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fire Of Love - Minsung
Fanfictionİki yıllık hırsla yapılan şeyler birinin hayatını mahvedebilir ve daha da kötüsü onu ölüme sürükleyebilir özellikle de ona bunu yapan sevdiği kişiyse... TW: intihar girişimi, kendine zarar verme, küfür, aile baskısı vb gibi etkileyebilecek unsurlar...