" A Mund Te Ti Marr Per Pak Buzet E Tua? "

💋💋 19 💋💋

Ktheva koken dhe per nje moment ngriva...

Ishte babai i tij,u skuqa dhe nuk dija si te veproja por pastaj ai buzeqeshi dhe pohoi me koke para se te futej ne makinen e tij.
Buzeqesha dhe une nga sikleti pastaj vrapova drejt Andreas dhe iu hodha ne qafe,e shtrengova fort dhe mora fryme thelle duke thithur aromen e trupit te tij, me kishte marre malli tmerresisht shume per te.

-"Hej avash se me mbarove,ler pak dhe per me vone."- tha Andrea pasi me puthi.

-"Hej ti me puthe mua,jo une ty."

-"Se ty nuk ta kishte qejfi fare."

-"Joo as qe behet fjale,te putha thjesht se me erdhi gjynah sepse e vura re sesa shume e doje dicka te tille."

-"Mire pra une nuk te puth me."

-"Mire s'ka gje te puth une ty."

-"Nuk do ishte hera e pare."- tha ai duke kafshuar buzen.

-"Zhduku Andrea !"

-"Jo pa te marre me vete."- tha duke me shtrenguar fort.

-"Je i poshter !"

-"Me thuaj dicka qe nuk e di,hahahahahaha,nga do shkojme sot zonjushe ??"- me pyeti duke marre pozicionin e nje ushtari.

-"Oh ushtar Andrea, une kam shume ftohte dhe nuk ma ka shume qejfi te verdallosem neper qytet,pra si thua sikur te shkojme tek shtepia e gjysherve te tu hee ??"- e pyeta duke i vene duart rreth qafes.

-"Mrekulli,jam nen urdherat tuaja."

Filluam te qeshnim dhe u futem ne makine,gjate rruges ndaluam te blinim disa gjera per te gatuar dhe nje shishe vere dhe me pas arritem tek shtepia
Kesaj rradhe e mbuluar nga manteli i bardhe dukej me magjepsese,njesoj sikur te ishte shkeputur nga ndonje perralle.

Fillimisht shkuam te shikonim liqenin tashme te ngrire,dukej si nje pasqyre e stermadhe kur e shikoje.

-"He si thua futemi te lahemi ?"- pyeti Andrea duke qeshur.

-"Ke ca ide brilante ti Andrea,me cudit ndonjehere nga i gjen ?"

-"Oh Erla ironikja !"

-"Oh Andrea acaruesi !"

-"Erla femija 5 vjec !"

-"Andrea femija 5 vjec e 2 dite !"

-"Ti je dru !"

-"Qekur te njoha ty u bera dru, se une nuk kam qene keshtu."

-"Mos me thuaj..."

-"Sapo ta thashe."

-"Okay vete e kerkove. "- tha Andrea duke me gjuajtur me top bore.

-"Hej isha pa mendje,nuk quhet."

Filluam te luanim te dy neper bore derisa papritmas u rrezuam dhe une rashe siper Andreas.

E veshtrova thelle ne syte e tij sikur te kerkoja pergjigjen e pse-ve te mia dhe heshta,ne momentin qe doja ta pyesja ai me puthi,u dorezova e gjitha dhe harrova gjithcka,keshtu ndodhte gjithmone me bente ta doja me shume me nje puthje,perqafim apo thjesht buzeqeshje.

Ai ishte efekti Andrea!!

Pasi luajtem edhe pak,u futem brenda sepse po dridheshim nga i ftohti,duart na kishin ngrire dhe hunda na ishte skuqur.
U futem brenda dhe fillimisht ndezem zjarrin,pastaj filluam te gatuajme.

-"Ca do gatuajme Erla ?"

-"Hmmmm si thua per makarona."- thashe duke pritur pergjigjen e tij.

-"Mos me thuaj qe vetem aq di te gatuash ?!"- tha Andrea duke ia plasur te qeshures.

-"Ha ha ha te rane dhembet,jo por jane te preferuarat e mia,nuk them qe jam nje kuzhiniere e shkelqyer por as per te qare hallin nuk jam."

-"Jam i bindur qe do jene makaronat me te shijshme qe kam ngrene ndonjehere."- tha duke me afruar drejt vetes.

-"Shih si genjen,mos me merr me te mira se ti do pergatisesh salcen."- thashe duke e puthur.

-"Patjeter,me gjithe qejf."

-"Ti di te gatuash ?"- pyeta duke zgurdulluar syte.

-"Nuk them qe jam nje kuzhinier i shkelqyer por as per te qare hallin nuk jam."- tha duke me imituar.

-"Je nje idiot acarues, i dashurueshem Andrea !"

-"Je nje femije i cuditshem, i ngrenshem Erla."- tha duke me puthur ne qafe.

Frymemarrja e tij u perplas ne lekuren time dhe une ndjeva lekuren te me behej mornica-mornica,u rrenqetha!

-"Mendoj se druri ka nevoje per zjarr domethene zjarri ka nevoje per dru." - thashe duke u larguar drejt lavamanit e hutuar.

Andrea qeshi dhe shkoi ti hidhte dru zjarrit.
Pergatitem darken dhe me duhet ta pranoja qe Andrea gatuante shume me mire se une.

-"Kush te ka mesuar te gatuash keshtu Andrea ?"- e pyeta.