Aşiret Ailem.

9.Bölüm: Tanıdık.

                     ‧͙⁺˚*･༓☾　☽༓･*˚⁺‧͙

𝙱𝚎𝚗𝚒 𝚜𝚎𝚟𝚎𝚌𝚎𝚔𝚜𝚎𝚗
𝙸̇𝚢𝚒 𝚜𝚎𝚟
𝙿𝚒𝚜̧𝚖𝚊𝚗 𝚎𝚝 𝚍𝚞̈𝚗𝚢𝚊𝚢𝚊 𝚐𝚎𝚕𝚍𝚐̆𝚒𝚖𝚎.
𝚂𝚎𝚟𝚖𝚎𝚢𝚎𝚌𝚎𝚔𝚜𝚎𝚗
𝚉𝚊𝚝𝚎𝚗 𝚙𝚒𝚜̧𝚖𝚊𝚗ı𝚖 𝚍𝚎𝚖𝚎𝚔𝚝𝚒𝚛.

                 𝐔̈𝐦𝐢𝐭 𝐘𝐚𝐬̧𝐚𝐫 𝐎𝐠̆𝐮𝐳𝐜𝐚𝐧.

                     ‧͙⁺˚*･༓☾　☽༓･*˚⁺‧͙

Sağ kolumdaki çantamı zıplatarak sırtıma yerleştirdikten sonra hazırdım.
Bunca emek ve geçen zamanın telafisi olarak sonunda istediğim okulu kazanmıştım.

Ankara fen lisesi.

Avukat olmak için ilk adımım bu okuldu. Sonrası Allah kerim.

"Ohoo bu da iyice maynamış. Kız sen niye aynaya bakarak deli gibi gülümsüyon gülüm?" Kahverenginin en koyusu olan saçlarını topuz yapmış benim ile aynı üniformayı giymiş olan ablam bana Napıyor bu deyişik der gibi bakıyordu.

Evet ablamla aynı okuldaydık.

"O kadar çalıştık sefasını çekiyorum çiçeğim." Aynanın önünde kömür gibi siyah olan uzun saçlarımı normalde açık tutmayı sevsem de okul kurallarına uymak için iki yana örmüştüm. Giydiğim gri okul üniforması ve dizlerimin bir karış altındaki şorta sanki benim için yapılmış gibiydi.

"Sen çalış masanda yapardın be gülüm. Sen doğuştan zekisin." Ablam nezaman eline aldığını bilmediğim siyah kemerimi alıp şortum dan geçirmeye başladı. Her nekadar şortum bedenime tam uysa da okulda ne olduğunu bilmemeden pantolon yada şortum bana bol geliyordu.

"Abla."

"Hmm."

Elindeki kemeri geçirmeye kendini kaptırmış kıza tebessüm ederek baktım.
"Senin ilk günün nasıl geçti?"Ablam sorduğum soru ile kemeri şorttaki alanlara geçirmekle uğraşan elleri bir an durmuştu. Göz uçuyla bana baktıktan sonra boğazını temizleyip kemeri yerlerine geçirmeye devam etti.

"Sana asla yalan söylemedim şimdide söylemem." Son kez beni rahatsız etmeyecek bir şekilde kemerimi hafif sıkarak tokasını kapatıp açıkta kalanları da araya sıkıştırıp işini bitirdi. Kaşlarım merakla çatılmış bir şekilde ablama bakarken benden bir kaç santim uzun olan ablam ellerini omuzlarıma koyup bana her gün duha edip ama hiç bir zaman kabul olmayan gamzelerini göstererek tebessüm etti.

"Hayat zordur ama burda yaşayanlar için dağa zordur. Lise ortamı orta okul gibi değildir. İlk başta güzel geçer seninle konuşmak arkadaş olmak isteyen bir sürü insan olacak. Tabii sen benden dağa güzel olduğun için benden ikikat olabilir." Deyip kıkırdadı.

"Konuya gel abla."

Ablam benim ciddi sesim ile bana göz devirip eski ciddi haline geri döndü. "Tabi bunlar ilk günler böyle geçerken öğretmenler velilerimizin numarasını isteyince ha! işte ozaman herkezin gözünde acıma ve üzüntü geçecek ama en kırıcı olan ise bazıları senden iğrenecek hatta hor görecek. Senin kimsen yok diye seni ezecekler, laf atacaklar, alay edecekler ve ezikleyecekler."