Fedai

F - 20

Merhaba layds in centılmını...

Hatam varsa affola.

Keyifli okumalar olsun.

Birkaç dakika sonra en yakın mekana girmişler bar taburelerinin üzerinde yerlerini almışlardı. Akşam vakti olduğundan masaların bir kısmı doluydu.

"Ne içmek istiyorsun?"

Onur dirseklerini tezgaha dayayıp ellerini birleştirmiş rafların üzerinde dizilmiş şişelere doğru bakıyordu.

"Ne olursa."

Doğan tezgahı silen barmene işaret edip yanına çağırdı ve bozuk bir İngilizceyle viski sipariş etti.

Onur kafasını çevirip Doğan'a baktı. Biraz sıkılgan, biraz yorgun görünüyordu. Daha önceden solunda yürüdüğü için kafasının sağ tarafındaki, saçlarının arasında kalan o çizgiyi yeni fark ediyordu. Serseri tipine yaraşır bir de yaraları vardı. Her ne kadar onun katil olduğunu düşünse de inkar edemeyeceği bir yakışıklılığa sahipti Doğan. Duruşu mesafeliydi. Gizemliydi. Gülmüyordu. Sadece bir iki kez dudağını çarpıtmış, güler gibi olmuştu. Onun dışında kendini soyutluyordu. Daha önce etrafında böyle bir adama denk gelmediği içinde garip bir çekim duyuyordu Onur.

Barmen siparişleri getirip önüne koyunca gözlerini adamdan çekip bardaktaki sarı sıvıya baktı. Daha önce hiç içmemişti. Kolayca sarhoş olacağından emindi ama içmek istiyordu.

Doğan içkisinden bir yudum alıp kıza yan gözle baktı. Avuçlarının arasındaki bardağa bakıyordu. Sonra kararsızca ufak bir yudum aldı ve anında suratını ekşitti. Doğan belli belirsiz gülümsedi onun bu haline. İlk defa içtiği çok belliydi.

"İlk galiba?"

Onur kafasını sallayarak boğazındaki acıyı görmezden geldi.

"Hıhım..." Bardağı masaya koydu. "Tadı değişikmiş."

"Öyledir." Dedi Doğan bardağı yeniden içmek için kaldırırken.

Onur, adamın dudaklarına yanaştırdığı bardaktan rahatça içişini izledi. Taburesinde hafifçe yan dönüp dirseğini masaya dayadı.

"Sen hep içer misin böyle?"diye sordu merakla. "Genelde." Sonra Doğan da kıza doğru hafifçe dönüp gözlerine baktı. "Bazen her gece, özellikle uyuyamayacağımı bildiğim zamanlar daha fazla içerim. Ama sen ve ben bugün dozunda içicez. Sarhoş olmanı istemiyorum."

Onur, adamın ne düşündüğünü anlamıştı. İstemsizce gülümsedi.

"Taşkınlık yaparım, üstüne kusarım diye mi korkuyorsun?"

Doğan viskinin kalan son yudumunu içmeden önce bardağın ardından gülümsedi.

"Hayır. İçip içip ağlamandan korkuyorum."

"Mesajı aldım. Fazla içmek yok, ağlamak yok, ha bir de kaçmak yok. " Sevimli bir şekilde baktı. "Gördün mü git gide ne kadar da uslu bir kıza dönüşüyorum."

Doğan şakayla kıza takıldı.

"Gözlerim yaşaracak."

"Aaa, içip içip sen mi ağlayacaksın yoksa."

Doğan barmene bardağı kaldırıp yeni bir içki için sipariş verdi ve kıza döndü.

"Gevşek olanlar ağlarlar." Tek kaşını kaldırıp sordu. "Sence ben ağlar mıyım?"