“Bana öyle bakma! Anlayacaklar…” dedi Onur acıyla. “İkimize karşı her şey. Bizi anlamayacaklar…”
“Bu hayat bizi böyle yakamızdan tutup hadi böyle yaşa derken kalbimize sordu mu lan? Ha!!! Bakma diyorsun, nasıl bakmam…”
Doğan’ın gözleri dolmuştu ama kendini sıkıyordu.
“Böyle kırık bakma… Beni daha fazla ağlatma lütfen… Bizim için en iyisi bu.” dedi Onur.
Ağlıyordu artık. Karşısında yitip giden genç adamı gördükçe kalbi ağrıyordu.
Parmaklarını sinirle saçlarına geçirdi Doğan.
Hiç ağlamamıştı hayatı boyunca ama her büyü bozulmaya mahkumdu demek ki…
“Seviyorum seni ben… Bırakma beni, bizi…”
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fedai
Genel Kurgu"Ne söylesem tarifin eksik kalıyor.Oysa; kalbi acıtan her ne varsa Sen hepsinden birazsın işte..."-Muhsin Ünlü
