7. Bölüm (+18)

762 40 14
                                    

"Fulya..."

"Efendim?" Fulya boynunu öpmeye başladı. Öpücükleri kulağına kadar ilerledi. Kulak memesini dişleri arasına aldı. Barış'ın ağzından bir inleme çıktı. Fulya kucağında kıpırdandı. Harekerlenen uzvunu hissetti.

"Güzelim, biraz daha devam edersek... duramayacağım."

"Durmak istemiyorum ki..."

"Emin misin?" Diye sordu Barış. Alınlarını birbirlerine yasladılar. "Daha önce biriyle yaşadın mı bunu?"

"Hayır." Dedi Fulya. "Yani o kadar ileri gitmedim. Ama istiyorum. Lütfen Barış." Fulya'nın gözleri kapandı. Salon birden çok sıcak olmuştu. Barış'ın elleri sırtından kalçasına doğru indi, sıkıca kavradı kalçasını. Bu cevap onu daha da heyecanlandırdı. Ama aynı zamanda kendisini dizginlemesi gerektiğini hatırlattı.

"Yavrum benim... ben de seni istiyorum. Ama gerçekten istediğinden, hazır olduğundan emin olmak istiyorum." Bir elini yanağına götürdü. Baş parmağını alt dudağının üzerinde gezdirdi. "Acele etmemize gerek yok, tüm zamanlar bizim."

"Barış şu an... şu an sana çok ihtiyacım var." Fulya bir kez daha Barış'ın kucağında kıvrandı. Barış'ın bakışları karardı. Kendisine nasıl hakim olacaktı?

"Seni rahatlatabilirim." Dedi Barış. Fulya merakla ona baktı. Ne yapacaktı?

Barış ayağa kalkıp Fulya'yı koltuğa oturttu. Fulya üzerindeki croptan kurtulurken o kot pantolonunu çıkarttı. Sadece küloduyla kalmıştı. Barış göğüslerine eğildi. İştahla öptü, emdi, uçlarını ısırdı. Fulya adını inledikçe hızlanıyordu. Sonra küloduna doğru inerek ıslak öpücükler bıraktı. Dişleriyle ince kumaşı çekiştirdi.

"Barış lütfen!"

"Durayım mı?" Diye sordu Barış hafifçe sırıtarak.

"Hayır, hayır, hayır..." diye mırıldandı.

"Ne istediğini söylemeni istiyorum." Dedi Barış. Fulya hafifçe başını kaldırdı, göz göze geldiler. "Ne yapmamı istiyorsun Fulya?" Barış'ın gözleri arzuyla kararmıştı.

"Seni istiyorum." Fulya utandı. "Oramda..." Barış onu daha fazla kıvrandırmadı. Külodundan kurtuldu. Kasıklarını öpmeye başladı. Sonra parmakları devreye girmişti.

"Benim için sırılsıklam olmuşsun." Diye mırıldandı kasıklarına nefesini üfleyerek. Fulya titredi. Parmakları zevk suyuna bulanmıştı. İşaret parmağını ve orta parmağını ağzına alıp tadına baktı. "Gözlerini aç." Fulya gözlerini ne zaman kapattığını fark etmemişti bile. Hemen açtı. Barış az önce ıslattığı parmaklarını Fulya'nın dudaklarına götürdü. Fulya hiç düşünmeden dudaklarını aralayıp parmaklarını emdi.

Barış ise başını kasıklarına gömdü. Zevk suyunun kaynağına ulaştı. Uzun uzun öptü. Dilini daldırdı. Fulya'nın inlemeleri ise kulağına müzik gibiydi. Fulya bir eliyle ağzını kapattı. İnlemeleri gittikçe yükseliyordu, kendisine hakim olamıyordu.

"Sevgilim... sesini duymak istiyorum." Barış Fulya'nın ağzını kapatan elini çekti. "Bırak tutma kendini. Duyan duysun, benimsin sen."

Bunları söyledikten sonra kafasını tekrar Fulya'nın bacaklarının arasına gömdü. Fulya'nın daha önce tatmadığı, hayal bile edemeyeceği zevkler yaşatıyordu ona. Fulya kendisini tamamen ona teslim etti.

"O kadar sulandın ki... hepsi benim için, değil mi?"

"Barış lütfen."

"Az kaldı sevgilim."

Fulya inlemelerini tutmadı. Adını inleyerek ve titreyerek doruğa ulaştı. Barış son ana kadar başını kasıklarının arasından kaldırmadı.

Aşk Tesadüfleri Sever | Barış Alper YılmazHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin