6. Bölüm

333 30 15
                                    

Fulya İsmail ve Barış'ın arasından geçerek kapıya yöneldi. Zil sesi tekrar yankılanırken kapıyı açmaya yeltendi. Üzerinde sadece bornoz vardı. Barış şaşırdı, kapıyı böyle mi açacaktı? Fulya'ya seslenip o da kapıya doğru bir adım attığında Fulya arkasını dönüp ona sessiz olmasını işaret etti. Kapı deliğinden baktığında ise sakince kapıyı açtı.

"Münevver Teyzeciğim?" Diyerek açtığında Barış ve İsmail derin bir nefes almıştı.

"Fulyacığım, sana yemek getirdim bak hastasın hazırlamakla uğraşma bir şey. Bunları ye iyi olacaksın. İlaç kullanıyor musun? Bak bu durum yarın da devam ederse doktora git bence. Salgın var şu aralar salgın. Daha geçen bizim üst komşu Tufan Beyler ile konuştum da—" Münevver Hanım konuşmaya devam edebilirdi. Ama Fulya'nın arkasında İsmail ve Barış'ı görünce duraksadı. "Ben seni rahatsız etmeyeyim kızım."

"Münevver Teyzem, abimin arkadaşları. Abim kendi gelemedi merak etmiş." Fulya hemen açıklama yapmaya çalıştı ama kapıyı bornozla açmış olması durumu kurtarmıyordu. Münevver Hanım birkaç adım geriledi.

"Öyledir kızım, eminim." Dedi başını sallayarak.

"Münevver Teyze, yemek için teşekkür—" Fulya lafını bitiremeden Münevver Hanım iyi akşamlar dileyip evine girmişti. "Ya ne arkamda dikilip duruyorsunuz ki? Yanlış anladı kadın rezil oldum." Fulya kapıyı kapattı. "Çok dedikoducu bu, tüm apartman öğrenecek."

"Fulya sorunumuz bu mu şu an?" Dedi İsmail kızgın bir şekilde.

Fulya mutfağa geçmeyi önerdi. İsmail bir bardak su içerken kendisi de odasına gidip üzerini giyinmişti. Barış da İsmail'e sakinleşmesi için süre tanımak adına salonda kalan bulaşıkları topladı, acele etmeden mutfağa gitti. Böylece bir süre sonra Fulya da pijamalarını giyinip geldiğinde üçü mutfakta buluşmuştu. Fulya saçlarını kurutmaya vakti olmadığından omzuna havlu yerleştirdi. Barış ise ıslak saçla görünce endişelendi.

"Hasta olma."

"Kuruturum birazdan."

"Evet? Sizi dinliyorum." İsmail kollarını bağladı.

"İsmail Abi, biz Barış'la bir süre önce tanıştık. Tamamen tesadüftü. Hatta inanır mısın, ben onu tanımadım bile. O zaman birbirimizin kim olduğunu bilmiyorduk. Sonra... sonrası bu işte, görüşüyoruz." Fulya merakla Barış'a baktı. Daha çok yenilerdi, aralarındaki ilişkiyi nasıl tanımlayabilirledi ki?

"Şimdi nesiniz peki? Ulan Barış... seni iyi çocuk diye biliyoruz. Eğer Fulya ile gönül eğlendiriyorsan—"

"İso o nasıl laf?" Sinirlenmişti Barış. "Ben şu güne kadar kiminle gönül eğlendirmişim, kimi kullanmışım?"

"İsmail Abi, bugün bana çorba getirdi." Dedi Fulya araya girerek.

"Ferdi ne kadarından haberdar?" Diye sordu İsmail.

"Henüz haberi yok." Dedi Fulya. "İsmail Abi, henüz bir şey söylemek için çok erken. Bak Barış ile birbirimizi yeni yeni tanıyoruz. Belli bir aşamaya gelmeden abime anlatmaya gerek yok bence."

"Fulya ben Ferdi'den sır saklamak istemiyorum." İsmail paniklemişti, bu sırrı nasıl içinde tutacaktı?

"Sır gibi düşünme. Kötü bir şey yapmıyoruz ki İsmail Abi."

"İso, sır saklamayacaksın. Sadece biz gerçeği söyleyene dek bekleyeceksin." Dedi Barış. O sırada Fulya öksürmeye başlamıştı. Barış elinin tersiyle ateşini ölçtü. "Fulya hadi sen doğruca yatağına. İso, biz konuşalım tamam mı? Fulya dinlensin." İsmail elbette buna karşı çıkmadı. Sonra Barış yanına döndü. Tam ağzını açmıştı ki İsmail onu susturdu.

Aşk Tesadüfleri Sever | Barış Alper YılmazHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin