Öldüğünde, mezar taşına adı bile yazılmayacak olanlardık. Biz; İsimsizlerdik.
🔗🇹🇷🤍
*İsimsiz Künyem adında ve kurgusunda yazılan tek kitaptır. Kopyalanması durumunda işlem başlatılacaktır.*
Askeri kurgudur.
Herkese merhaba, nasılsınız? Pek iyi olduğunuzu sanmıyorum.
Gönül isterdi ki, bölümlere öncekiler gibi heyecan dolu başlayalım, eğlenelim gülelim. Ama olmadı. Bu ilk değildi, son da olmayacak.
Kızlarım, canlarımın içi, ay parçalarım. Bu dünyada, bu ülkede psikopat insanların cezası verilmedikçe mutlu yapamayacağınızı biliyorum.
Bir gece eve yürürken "acaba eve dönebilecek miyim?" Diye, arkamıza bakarak yürümemizin, gündüz vakti pis insanların sözlü/bakışı ile tacizine maruz kalışımızı, canımızdan çok sevdiğimiz kız kardeşlerimizi toprağa vermemizi unutmayacağız, unutturmayacağız.
Susmayın, nefesinizin sonuna kadar savunun. Kadınlar olarak bize bir adalet borçları var.
Biz artık intikam istiyoruz.
Hayata tutunmanız, özgürce yaşamanız dileğiyle...
SINIR: 100 OY 100 YORUM
İyi okumalar 💜
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🎀
Milli İstihbarat Teşkilatı (Kale)
Her şeyin başladığı o yer. Adı silinen, isimsiz kahramanların tek evi, tek yurdu. Tüm gizli devlet işlerinin en mükemmel şekilde yürütüldüğü, içinde olup biteni bir tek içindekilerin bildiği koca bir sır kutusu.
Milli İstihbarat Teşkilatı binası.
Elfida Türkeç, o kaleden görev için çıktığından beri içerisi soğuktu. Bazen onun eski ekibinde olan ajanlar ne yapacaklarını şaşırıyordu. Onlar Türkiye'nin en fevkalade zekasına sahip olan insanlar olmalarına rağmen, Elfida'ya ihtiyaç duyuyorlardı.
Çünkü, Elfida o kalede olduğu sürece, her şey ondan sorulur, başkandan sonra onun sözü dinlenirdi.
Elfida gizli görev ekibinin, kalbi, beyni, ruhuydu. Herkes bunu böyle bilirdi.
"Neredeyse iki hafta oldu." Diye mırıldandı, İlkay. Teşkilatın siber uzmanıydı, Bulut'un aksine daha çok sızma, bilgi alma işleri ile uğraşırdı. Sanal alem onundu.
"Bir hafta, üç gün." Dedi Bulut, her zamanki gibi ayrıntılara takılarak.
İlkay Bulut'un bu haline alışmış olmasına rağmen gözlerini devirdi. Bilgisayarda, Elfida'nın kapısına bırakılan künyenin labaratuvar sonuçlarının çıkmasını bekliyordu.
