İSİMSİZ KÜNYEM

16. Bölüm

Güven.

Bazıları için basit, uydurma bir kelime bile olabilirdi. Ama gerçekten ihanetin dibine batmış insanlar bilir ki, güven her şeyin temelinde yatıyordu.

Hakan, Barın Alp'e güvendi, kızını emanet etti.

Barın Alp, Hakan hariç kimseye güvenmedi, kızına sahip çıktı.

Elfida ise hiçbir şeyden haberi olmadan hayatına devam etti.

Güven onlar için önemliydi.

"Alp, bak oğlum." Dedi hakan karşısındaki erkek çocuğuna.  Çocuğun mavi gözleri Hakan'ın yüzünde kilitlendi. Dkkatle dinlemeye başladı. "En başta anlattığımız gibi, sana vatanınla beraber bir görev veriyorum." Hakan eline, iki koltuğun arasındaki masanın üzerinde duran küçük siyah kare kutuyu aldı. Avuçlarının arasında kutuyu tutarken başını kaldırıp Barın Alp'e baktı. Ve devam etti. "Benim vatanım da kızım da sana emanet."

Barın Alp onaylar bir şekilde başını sallayıp mırıldandı "Elfida, bana emanet."

Hakan ise içtenlikle gülümseyip elindeki kutuyu uzattı karşısında oturan Barın Alp'e. "Mektubu sakın açma, sakla. Fotoğraf ise sende dursun. Kapsülün içindeki kasette bir video kaydı ve fotoğraflar var. Onlar zamanı geldiğinde açılacak."

Barın Alp merakla elini kutuya uzatıp aldı. Kapağı kaldırıp kucağına bıraktı. Kutuya baktığında en üstte bir fotoğraf duruyordu.

Fotoğrafta üç kişi vardı. Elfida, Barın Alp ve Hakan.

Lojmana geldiği gün, Elfida ile konuşmaya çalıştığı gün çekilmişti fotoğraf. İki karşı karşıya duruyor, Elfida'nın boyuna rağmen upuzun kızıl turuncu saçları belinden aşağı sarkıyordu. Elinde ise ona benzeyen bir bez bebek vardı. Barın Alp tam karşısında duruyor, başını hafif eğmiş karşısındaki kıza bakıyordu.

Ve fotoğrafın sol köşesinde ise arkasından  sadece yarısı gözüken, üzerinde siyah takım ve uzun siyah paltosu ile Hakan duruyordu.

Kızını ve Alp'i izliyordu.

Barın Alp kutunun içine elini atıp fotoğrafı çıkardı. Başını tereddütle kaldırıp Hakan'a baktı. "Bunları, zamanı geldiğinde bilecek mi?"

"Bilecek," dedi Hakan. "Bilecek ama affeder mi? Orası kızımın kalbime kalmış." Gülümsedi burukça.

Milli İstihbarat Teşkilatı'nın sır küpüydü. Asla tepki göstermezdi ama kızına eşine ve Barın Alp'e gelince yumuşacık bir adama dönüşüyordu.

Fotoğraf kutudan alınınca altından ilk önce bir kaset daha sonra beyaz bir kağıda yazılmış Mektup çıktı. Kasetin üzerinde sadece bir tarih yazıyordu

11.01.2024

Mektubun beyaz katlanmış sayfasında ise el yazısı ile yazılmış bir yazı.

Kızıma...

Kasette, mektupta yıllar boyunca ağıza alınmamak üzere rafa kaldırıldı.

🔗

05.40

"Elfida, yanıyorsun bak hadi güzelim duşa gir."

Onun sesini boğuk boğuk duyuyordum. Üşüdüğümü çok net hissederken duşa girme düşüncesi çok daha fazla titrememe sebep oluyordu. Kendimi iyice ona doğru yaslayıp göğsüne sokuldum. Saçlarımın arasındaki parmaklarını hissedebiliyordum.