Behind The Bars #1

Chapter 15

Hello! I'm Fuji at your service. I'm just starting to purse my passion on writing. As you can see this is my first published story and I really need a support right now. A simple appreciation will do. Interact with me in the comment section, and please vote. Thank you so much (⁠≧⁠▽⁠≦⁠) !

Reveal

"Lah, wala sa script 'yung ganyang katagal."

"Nice one bro, tayo naman sunod mamaya!"

"Nak, awat na."

"Hoy! Itali niyo nga 'yang kaibigan niyo! Nakakainis."

Ingay sa mga paligid namin.

Nang mag hiwalay ang mga labi namin ay walang oras na sinayang si Khione. Sinampal niya ako agad agad.

"Kapal talaga ng muka mo 'no?" Namumulang sigaw niya.

Hindi ko alam kung dahil ba sa galit o kilig 'yung pamumula niya.

Mag sa salita palang sana ako ay bigla namang may humila sa buhok ko.

"Tarantado ka talaga!" Sabi niya habang hila hila ang buhok ko.

Pigil pigil naman siya ng mga kaibigan ko pero iba rin talaga lakas nito.

"Babae, tigil mo nga 'yan." Pag a-awat ni Seb pero nasipa lang siya sa muka.

"Hoy! Kapag 'yan na kalbo buhok mo ilalagay ko diyan kapag hindi ka tumigil." Pagbabanta naman ni Revon.

"Wala akong pake, gusto niyo apat na kayong kalbuhin ko para walang left out?"

Ayos talaga 'to nag mu-multi tasking. Nakikipag asaran habang hawak hawak buhok ko.

We really made a chaos here. Pinapanood at tinitingnan na kami ng mga dumadaan at nakatambay sa labas.

Kung kanina walang tao, ngayon ay marami na dahil uwian na siguro ng iba.

"Itigil mo na 'yan Minerva, umalis na tayo rito." Pag pigil naman ni Khione dito.

Binitawan naman nito ang buhok ko sa wakas, at a-alis na sana sila pero humirit pa talaga si Vince.

"Iiwan mo boyfriend mo lods?"

"Boyfriend ka diyan, hindi ko papatulan 'yang kaibigan niyo."

Napa "oohh" naman ang mga nasa paligid namin. Siyempre nandyan din ang mga tukmol.

"Pre, masakit ba? Hindi ka raw papatulan." Bulong ng demonyong si Revon sa tabi ko.

Nagtatawanan lang sa gilid si Seb at Vince kahit wala namang nakakatawa. Mga traydor.

Naka alis na sila Khione at 'yung bwisit niyang kaibigan pero 'yung sakit ng sabunot nandito pa rin.

"Gago talaga nito, bakit mo kasi hinalikan."
Sabi ni Vince.

We're now in the cafeteria. Na drained ako sa kaguluhan na 'yon. Well, at least I did something nice.

"Masarap?" Nakaka lokong tanong ni Revon.

Napahawak nalang ako sa ibabang labi ko at inalala. Matamis at malambot iyon ang naalala ko. Siyempre masarap?

"Oo." Tanging nasagot ko lang pero naghiyawan naman ang mga nasa tabi ko.

"Woah! Downbad. Malala ka pa pala sa'min eh."

"Witwii!"

"Sana all, naka tsansing."

"Tayo naman next Revon, try lang natin." Natatawang suggestion ni Seb.

"Ikaw ba ang pota sa potato, ha? Kadiri!"