Alvrighte house
“ Dito nalang po.“ Alvrighte said to the tricycle driver. Nauna akong bumaba kisa sa kaniya dahil alangan namang siya ang pababain ko kahit wala siya sa unahan, paano siya niyan makakababa ng maayos? Useless padin. Inaabot ko kay Alvrighte ang perang pang pamasahe ko pero hindi niya ito tinanggap hanggang sa maka alis nalang si manong.
pa choosey, gentle man lang?
“ Ito.“ Paglalahad ko ng pera sa kaniya.
“ ’Wag na, baka sabihin mo pang masama ang ugali ko.“ Kumonot ang aking noo sa sinabi niya at tinignan ng siya mata sa mata. Tindi din ang utak neto, masiyadong nalumotan.
“ Fine.“ I said and rolled my eyes on him.
Ayaw namang tanggapin tapos ipipilit ko pang kuwain niya, ’wag nalang.
Pinauna ko na siyang pumasok dahil hindi naman ako taga rito sa bahay nila, baka sabihin niya pang makapal ang mukha ko, tyaka kinakabahan din ako sa kung anong ugali ng parents niya. Sana hindi tulad ng iniisip ko ang ibubungad saakin.
“ Oh, girlfriend mo?“ Tanong ng mama ni Alvrighte sa kaniya habang naka ngiti.
Makikikain lang ako tapos girlfriend agad? Josme.
“ No, she's my classmate.“ Sagot nito, pero tumaas lamang ang kilay ng kaniya mother habang naka ngiti at nanunukso ang mga mata.
“ Hello, Ija. This is the first time that I saw my son with a girl, so I am sorry if I thought that you're his girlfriend.“ Sambit nito habang naka tingin saakin at naka ngiti. I have never met Alvrighte's parents since we never met when we were kids, pero ang ganda niya, para siyang dalaga, dinaig pa itong look ko.
“ No, it's fine po.“ I respectfully said and smiled.
“ Mom, where is dad?“ Alvrighte asked his mother.
“ He's not here.“ Sagot nito kay Alvrighte.
Saan kaya ’yung papa niya, ano? Masiyado ata akong matanong.
“ Where? Anong pagkain natin?“ Tanong nito sa kaniyang Ina. I am still curious about the reason why Alvrighte isn't in our school every three weeks of the month kaya mamaya ay tatanongin ko siya, masiyado kasing inaalala ng utak ko, baka sumabog tapos mamatay pa ako.
“ Busy with something, I cooked your favorite food.“ Sagot nito habang naka ngiti. Ang ganda ng nanay niya inside and out, halata naman, “ Umupo kana, Ija.“ Alok saakin ng kaniyang nanay kaya umupo na ako. Hindi naman sila masiyadong mayaman at napaka simple din ng mama niya (Hindi sila ang may Ari ng school, sinabayan ko lang ’yung trip ni Ivan) public school nga eh kaya gobyerno ang may-ari, buti kung private ’yun, sûpàlpalin ko siya eh.
“ Mom, are we going to visit lola in the third weeks of the month?“ Alvrighte asked, kaya nag taka ako, third weeks of the month? So, lola niya pala ’yung dahilan? Akala ko is may iba pang reason, tsk. Edi hindi ko na pala kailangang itanong kasi parang nabasa ata nitong abno ang nasa utak ko, manghuhula lang.
“ No, bukas tayo pupunta do’n.“ Sagot ng mommy niya. Eh?
“ Why? Masiyadong napa aga ah.“ Simpleng sagot nito.
“ Ngayon ka lang nag tanong niyan ah, may pupuntahan ka?“ Tanong ng mama niya sa kaniya, Hindi naman ako na o-out of place kasi pag-uusap naman nila ’yan.
“ Meron.“ Simpleng sagot ng lalaki.
“ Okay.“ Mabilis na sagot ng mama niya. At saan naman pupunta ang abno na ’to?
“ By the way what's your name, ija?“ Tanong nito habang kumakain ako kaya linunok ko na yung kanin. Hindi pa pala alam ng mom niya ang name ko and I don't either know his mother's name.

YOU ARE READING
MEMORIES WE CAN'T FORGET
Teen FictionAni nga nila'y ang sarap ng buhay estudyante. Masarap nga talaga ang buhay estudyante at hindi ko iyon itatanggi, lalo na't may tao kang hinahangaan na iyong kaklase. dalawang mag-aaral na isa lamang ang pinapasukang paaralan, mag-aaral na hindi mo...