ස්වේත හංස | ongoing

19 වන දිගහැරුම

ඊයේ රෑ වෙනකම් ඔක්කොමලා කියව කියව ඉදලා ගෙදර එද්දී එකොලහ විතර වුනා. ශෙනන් නම් එහෙම්මම ගෙදර යන්න ගියා ගෙදර අයව සප්‍රයිස් කරන්න ඕනේ කියලා. හංසවත් අක්කා ඇවිල්ලා එක්කන් ගියා. වෙනදා වගේ නෙමෙයි ඊයේ යද්දී එයාගේ මූන තිබ්බේ. ඒක පිරුණු මූනක්. වෙනද තිබ්බ හිස් බව තිබ්බේ නෑ. ඒ වෙනුවට ලස්සන හිනාවක් හැමවෙලේම ඒ මූනේ මැවිලා තිබ්බේ.

ඒත් අර කවීන් පගයව කන්න තරම් තරහයි මට. ඌ දැනගෙන ඉදලත් කිව්වේ නෑ මට ඌ ඒවා දන්නවා කියලා. හංස කවීන්ට කියලා තියන්නේ ඉන්ජර්ඩ් එක හොද වෙන්නත් කලින්. ඒත් මූ එදා මම අහද්දිත් ඒවා දැනගෙන ඉදලා තියන්නේ. හංසත් එහෙමද දන්නෑ ඌටත් එහෙම හිතෙනවද දන්නෑ කිය කිය හිටියෙ ඕකයි එහෙනම් ඕකා.

මොනා වුනත් හැමදේම නොහිතපු විදියට වුනේ. මට නම් ලැජ්ජයිත් වගේ. අයියෝ මොකක්ද ඒ කරේ බලෙන්ම ඇදලා අරන් මන් කිස් කරා නේද ඒ රාස්ස පැටියව දෙයියනේ. ඒත් පොඩ්ඩක් ඉන්න ඌත් නිකන් හිටියේ නෑනේ මගෙ තොල පැලෙනකම්ම හපලා හිම්බිච්චා වගේ හිටියට. මතත් වෙද්දිත් මයිල් කෙලින් වෙනවා.

"Gd mrng"

"Good morning"
"මූ මේ ඉතුරු අකුරු ටික ටයිප් කරන්න යොදවන වෙලාව ඉතුරු කරගෙන මොකක්ද කරන්නේ දැන්නේ නෑ" හිතුනේ එහෙම

"Mk, Kohed inne,Kawada"

"Mukut nh, Kamare, Naa"

"4to ekk ewnn"

නොහිතපු වෙලාවේ නොහිතපු දෙයක් ඉල්ලපු නිසා මම අනිත් පැත්ත හැරිලා කොට්ටෙත් හපාගෙනම සෙල්ෆියක් ගහල අනිත් පැත්තට සෙන්ඩ් කරා. ඒත් ඒ එක්කම ඒ කෙනා සීන් කරත් රිප්ලයි නම් ආවේ නෑ. රිප්ලයි ආවේ විනාඩි 10කට විතර පස්සේ.

"Mt breakup wenn one"

"මොකක්" වචනේ කටින් පිටවෙන්නත් කලින් ටයිප් වෙලා සෙන්ඩ් වෙලත් ඉවරයි

"Mokak"

"Thamuse kottet ekkma innw"

"Eee suduuu aiii meee"

"Ada idn kotte badagnn kotte hapann bah. Echchri"

"Iirisiyawa wdi sudu ubrge"

"ha"

"Enwko ehnm hapann"

"Mehe enwaaa winadi 30i denne. Bye"

උදේ පාන්දරම යක්දෙස්ස ආවේස වෙලා. විනාඩි තිහෙන් යන්න. මූන සෝදලත් නෑහ්. මම ඇදෙන් පැනලා විනාඩි පහෙන් මූන සෝදගෙන පුලුවන් විදියට වොශ් එකක් දාගත්තා. ඔක්කොම කරලා ලෑස්ති වෙන්න ගියේ විනාඩි දහයයි. අම්මයි තාත්තයි කට ඇරන් බලාගෙන හිටියේ නිවාඩු දවසෙත් උදේම නැගිටලා මම කොහෙද දුවන්නේ කියලා.