"මේ ඒක නෙමෙයි සුදූ"
"ම්ම්ම්ම්"
"ඇයි එන්න කිව්වේ මට ඇත්තටම. හපන්නද"
"නෑ *කන්න"
"අනේහ් කෝ එන්නකෝ පැටියෝ"
"ආස නෑ මන් යනවා අහකට"
මම එයාව බදාගන්න හදද්දී මගේ නලට ඇගිල්ලක් තියලා එයා මාව එහාට තල්ලුකරලා දැම්මා
"එතකොට බෑද ඒවා..."
"නෑ නෑ ඒව නෑ"
"එහෙනම් අයියවම ගන්නවා තෝ එපා"
"අයියේ... තව්සෙගෙ..."
"නෑ නෑ මගේ ශුදු බබා ඉද්දී මට මොකටද අනේ වෙන අය"
"මම ටොප්"
හංස එකපාරටම කිව්ව එකෙන් මගෙ ඇස් උඩ ගියා. කිසිම විදියකට බලාපොරොත්තු නොවුන විදියේ දෙයක් ඒක. හැබැයි කොයිම මොහොතක හරි බලාපොරොත්තුවෙන් ඉන්න තියන ප්‍රශ්නෙකට උත්තරයක් වෙන්නත් පුලුවන් ඒක.
"සුදූ"
"මොකද"
"ඇහුන් නෑ?"
"මම ටොප්, තව්සෙ මන් කියන දේ අහගෙන බබා වගේ ඉන්න ඕනෙ හරිද නැත්තම් හම ගහනවා"
"මෙහෙමනෙ බබා, දැන් කසාද ජීවිතේ කවුද අණ දෙන්නේ. වයිෆ් නේ එතකොට අණ පිලිපදින්නේ හස්බන්ඩ් නේහ්. එහෙමයි කියලා වයිෆ් ටොප් වැන් නෑ නේ පැට්ටෝ"
"බලාගමු"
"ඔව් ඔව් බලාගමුකෝ"
එහෙමයි කියලා කතාව නැවතුනත් ඊටපස්සේ හංස කලේ ගිහින් ඇදුම මාරු කරගෙන ආපු එක. ඒක හරියට කොහෙට හරි යන්න වගේ ඇදපු ඇදුමක්. සුදු පාට හුඩී එකකට ක්‍රීම් පාට ත්‍රවුසර් එකක්.
"මේ කොහෙ යන්නද"
"ඩේට් එකක්, යන් එන්න"
"බට් වෙයා?"
"දෙවෙනි ගෙදර"
එකපාරටම හංස කිව්වට මට මතකෙට ආවෙ නැතත් පස්සේ එකපාරටම මතක්වුනා ඒ කියන දෙවැනි ගෙදර ගැන. ඊටපස්සේ අපි දෙන්නම එයාගෙ බයික් එකේ ආවේ ඒ ගෙදරට. සෙනසුරාදා නිසා සෙනගත් ගොඩක් හිටියා. පාකින් එකෙන් බයික් එක දාලා අපි ඉස්සරලම ආවේ 6ත් ෆ්ලෝ එකට.
VOCÊ ESTÁ LENDO
ස්වේත හංස | ongoing
Não Ficçãoආදරේ වැඩක් නෑ කියලා හිතන් හිටපු මම, ඔය දගකාර ඇස් දෙකට වශී වුනා හංස 🤍
