Sokak Kedisi ✨️

28.Bölüm

✨️İyi okumalar.✨️

✨️✨️✨️

Gece için gerekli olan her şeyi almıştık ve veteriner işini de halletmiştik. Onu eve bırakıp kedi kapıları da yapmıştık. Aslında bunun için birilerini çağırmayı düşünüyordum ama Alperen çok ustaca yapmıştı. Özel bir yeteneği var gibi duruyordu.

Bahçe zaten güvenliydi. Bahçede dursa bile bir zarar gelmezdi, duvarla çevrili bahçeye ne köpek girebilirdi ne de kapalı kapı sayesinde herhangi bir zarar. Ev alışverişi eşyalarını da eve yerleştirmiştik gelmişken.

Onu bırakıp tekrar arabaya bindik. Çocuklar için de hediyeleri zaten almıştık. Şimdi de yetimhaneye gidiyorduk. Arabadayken Alperen'in sürekli bana baktığını hissedip ona dönüyordum. Bana gülüp camdan dışarıya dönüyordu.

"Geldik." Diyerek arabayı kenara park edip kilitleyerek poşetlerle içeriye girmiştik. Müdüreye selam verip çocuklarla görüşmek istediğimizi söyleyince şu an bahçede oynadıklarını söylemişti.

Bahçeye gittiğimizde çocuklar bizi görüp koşunca gözüm Enes'i aramıştı. Ama biraz sonra bize koşan ufaklığı görünce gülerek Alperen'e koşuşunu izlemiştim.

***

"Tamam, tabii ki yine geleceğiz. Hem de bu defa size forma alacağım. Herkes yazdırdı değil mi takımını?" Dediğimde çocuklar sevinçle onaylamıştı. Hepsi bir oynadıklarından kızlar da forma istemişti.

"EVEET!" Hep bir ağızdan bağıran miniklere gülümseyip vedalaşmış ve ayrılmıştık. Sonra eve dönmüştük. Arabayı bahçedeki yerine park edip kapıları kapatmıştım.

Eve girdiğimde Gece miyavlayarak yanımıza gelmişti. Eğilip onu almış ve koltuğa oturmuştum. Alperen de yanıma oturup arkasına yaslanarak bana bakmaya başlamıştı. Ona dönerek gülümsemiş ve başımı omzuna yaslayarak rahat bir pozisyonda oturmuştum. Gece kucağımda rahata kavuşmuş bir şekilde mırlıyordu.

İşte huzur tam olarak buydu. Alperen yokken ne kadar kötü zamanlar geçirdiğimi düşünürsek şu an zaman dursa diye dualar ediyordum. Keşke bir zaman kapsülüm olsa ve tam bu anı o kapsüle koyup sonsuza kadar yaşatabilseydim. Veya zamanı durdurabilseydim.

"Almila, seni o kadar özledim ki, içime saklamak istiyorum sonsuza kadar. Senden ayrı kalmamak için dedenin bizimle uğraşmasını kabul ettiğim için bencil-" Birden doğrulup ona döndüm. Bu da onun susmasını sağlamıştı. Kucağımda durmayan Gece yana atlayıp çantamın zinciriyle savaşmaya başlamıştı.

"Saçmalama lütfen. Üzgünüm ama bu seçenek bana sunulsaydı ben de aynısını seçerdim. Kimseyi istemiyorum, kimseden huzur da beklemiyorum. Ben sadece seni istiyorum. Sadece sana ihtiyacım var. Bencillik ettiğini düşünme bile, dedem bize ne yapmaya çalışırsa çalışsın, biz birbirimize güvenirsek hiçbir şey olmaz."

Bir süre bekleyip ona yaklaştığımda dolan gözlerine rağmen bana yaklaşıp aniden dudaklarımızı birleştirdiği an gözlerimi kapatmış ve ellerimi boynuna dolayıp iyice yaklaştığımda öpüşmemizi aynı tutmuştuk. Sakin, nazik ve özlem dolu uzun bir öpüşmeydi.

Üzerime eğildiği için arkaya sallanan saçlarıma asılan Gece, gülmemi sağlamıştı. Alperen de gülüp yavaşça dudaklarımızı ayırıp yüzümün yanından Gece'ye bakmıştı.

"Kara kedi lafını boşuna söylememişler demek ki. Daha bebek ama aramıza giriyor." Diye şakayla sitem ettiğinde sesli ve kısa bir kahkaha atmıştım. Saçımı Gece'nin ellerinden kurtarıp beni yine kendine çekmişti.

"Seni çok seviyorum. Ne olursa olsun sana güvenirim. Senin de bana güveneceğine eminim." Dediğinde onaylayarak omzuna yaslı başımı kıpırdatıp aşağıdan ona bakmıştım.

"Ben de sana kendimden bile çok güveniyorum. Seni çok ama çok seviyorum. Alperen?" Diyerek sorarcasına seslendiğimde alnıma bir öpücük kondurup huzurlu bir tebessümle kaşlarını kaldırmıştı.

"Geçmişe geri döndüğünde insanlar falan ne dedi? Yani sonuçta yoktun ne kadar zamandır." Dediğimde tebessümü buruklaşmıştı.

"Zaten pek tanınan biri değildim. Ben sıradan bir Alp olduğum için bir babam dışında kimse merak etmemiş. Başta kaçırıldım falan sanmışlar lakin sonra umursamayı bırakmışlar. Bir tek babam ve obamızın beyi arayıp durmuş beni. Hiç pes etmemişler." Dediğinde sol gözünden akan tek gözyaşını görünce elimi yanağına uzatmıştım. Baş parmağımla göz yaşını silip yanağına minik bir öpücük kondurmuştum.

"Babama seni anlattım. Geleceğe gelmeme şaşırsa da inandı bana. Onu çok özleyeceğim ama benim şansım olursa gitmemi isteyen babamdı. En büyük destekçimi de dinleyerek aileme geldim." Dediğinde bana ailem demesiyle kalbimin atış hızı ani bir şekilde değişmişti.

✨️✨️✨️

✨️Yorumlarınızı bekliyorum.✨️