33.Bölüm

2 1 0
                                    

✨️İyi okumalar.✨️

✨️✨️✨️

Navigasyon eve geldiğimizi söyleyince uyuklayan halimden sıyrılıp etrafa bakmıştım. Gerçekten de gelmiştik. Alperen arabayı açılan otomatik kapıdan sokup babamın devasa evinin garajına sokmuştu. Burası gerçekten çok büyüktü, babam bazen biraz aşırıya kaçabiliyordu.

Arabayı kilitleyip anahtarı bana verdiğinde bu evin anahtarını çıkarıp kapıyı açmıştım. Saat beşti ve herkes uyuyor olabileceği için sessizce giriyorduk. Dörtte burada olurduk aslında ama Alperen hediye alalım diyerek bir yerlerde durduğunda mola da vermiştik. Gece taşıma kutusu ve mamalarıyla kucağımdaydı, Alperen de kumunu ve ihtiyaç çantasını tutuyordu. Bavulları sonra alırdık artık.

Ama içeriye girdiğimde beklediğimin aksine annem de babam da uyanıktı. Hatta kapıda bizi karşılamışlardı. Gece'yi hemen yere bırakıp ikisine de sarılmıştım sımsıkı bir şekilde.

Alperen de aynı şekilde sarılınca babam Alperen'le eşyalarımızı almaya gidince biz de annemle odama çıkmıştık. Gece'nin eşyalarını odamın kenarına yerleştirip uyuyan bebeğimi de yatağıma bırakmıştım.

Salona yerleştirebilirdim aslında ama ev çok büyüktü ve dubleksti. Benim bebeğim daha merdiven çıkmayı pek beceremiyordu. Zaten geceleri ya Alperen'le ya da benimle uyuduğu için uzak olmaması için benim odama koymuştum. Fazla büyüktü odam, yeterdi zaten suratımızda uyuyan Gece ve bana.

Alperen'e benim odamın hemen karşısındaki odayı ayarlamışlardı. Aramızda en fazla üç adım vardı. Onun için kalıcı bir oda kurmuşlardı ve bu benim için çok özeldi, çok önemliydi. Onu benimsedikleri ve aileden saydıkları anlamına geliyordu bu. Sıradan bir misafir odası değildi, onun kendi odasıydı.

Bavullarla gelen ikiliye bakıp kocaman gülümsemiştim. Alperen'i odasına yönlendirmiştim büyük bir neşeyle. Bavulunu yatağın kenarına bırakıp benimkini odama götürürken annemle babam aşağıda olduklarını söyleyip inmişlerdi.

"Gece'yi yerleştirmişsin. Benim odamda da kalabilir istersen." Dediğinde omuz silkmiştim. "Fark etmez, öyle koydum." Dediğimde bavulumu bırakıp yatağa oturmuştu. Ben de yanına oturdum.

"Almila, sen olmasan ne yapardım diyorum bazen. Sen yani nasıl desem, benim sadece sevgilim değil her şeyim oldun. Şu an buralara gelme sebebim, belki de hayatta olma sebebim bile sensin." Dediğinde utanarak gülmüş ve yüzünü tutup yaklaşmıştım.

"Asıl sen benim her şeyim oldun. Sen yokken hayatım ne kadar boşmuş öyle diyorum. Şimdi de ailem oldun, ailemin parçası oldun. O kadar huzur veriyorsun ki, anlatamam." Dediğimde dudaklarına öpücük kondurmuştum. Geri çekildiğimde annem odaya girmişti.

"Gece odanda yatmasın, ona sizin odaların arasındaki boş alana yer yaptım. Gel bak bakalım beğeniyor musunuz?" Diyen annemin hevesli hevesli Gece'nin kumunu götürmesini izleyip gülmüştüm. Alperen de diğer çantayı alıp annemi takip edince Gece'yi şimdilik rahatsız etmek istemedim. Ben de mamalarıyla dolu çantayı götürdüm.

İkimizin odasının bir tarafı koridora bakıyordu diğer tarafında ise merdiven altı gibi bir dolap köşesi vardı. Tam olarak Gece için yapılmıştı sanki. Annem heyecanla eşyaları yerleştirmeye yardım etmişti. Alperen de Gece'nin yatağına bakıp gülmüştü.

"Yani yatağını hiç kullanmaz ama olsun." Dediğinde ben de gülmüştüm. "Bizim suratımız varken yatak da neymiş!" Diye dalga geçtiğimde Annem de yerleştirme işini bitirmişti.

"Işıklı da, kediyi rahatsız etmeyecek bir ışık aldım. Bu ona uygun olurmuş, veteriner öyle dedi." Dediğinde anneme sarılıp teşekkür etmiştim. Sonra aşağı inmiştik. Saat zaten sabah altıya geldiğinden önce kahvaltı yapmıştık. Pazar günü olduğundan annem de babam da işe gitmeyecekti bugün.

"Kahvaltıyı yapalım, siz biraz dinlenin. Pazar zaten, rahatınıza bakın yavrularım." Diyen annemi onaylayıp kahvaltı hazırlayan çalışana bakmıştım. Evdeki çalışanlar babam buraya gelirken İstanbul'daki evimizde de çalıştıkları için babamla gelmişlerdi. Yabancı değillerdi yani hepsini tanıyordum.

"Siz niye bu kadar erken kalktınız ki?" Dediğimde babam koltuğa oturup bana bakmıştı ışıl ışıl gözlerle.

"İşe bu saatte hazırlanıyoruz kızım normalde. Bir saat erken kalktık siz gelceksiniz diye, işe de gitmiyoruz bugün zaten, daha yatarız dedik." Dediğinde Alperen de gelmişti. Sonra hazır olan kahvaltı masasına geçmiştik hep birlikte.

✨️✨️✨️

✨️Yorumlarınızı bekliyorum.✨️

Sokak Kedisi ✨️Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin