Κεφάλαιο 16°

328 71 2
                                    

                               --Καριμ--



"Μπέμπα πιάνεις λίγο τη σάλτσα;" Ο Καρίμ επέλεξε να μαγειρέψει εκείνος. Μια πετσέτα ήταν πεταμένη στον ώμο του, φορούσε ένα λευκό, φαρδυ μπλουζάκι και μια μαύρη φόρμα. Τα μαλλιά του έπεφταν στο πρόσωπο και κάθε τόσο κουνούσε το κορμί του στο ρυθμο της μουσικής. Ήταν όπως θα έλεγαν πολλές γυναίκες , ιδανικός σύζυγος...

Ήταν το δεύτερο βράδυ. Η προηγούμενη νύχτα κύλησε όμορφα. Έφαγαν πίτσα, είδαν ταινίες, διασκέδασαν και στο τέλος η Ελίζαμπεθ αποκοιμήθηκε στην αγκαλιά του Άξελ στο καναπέ. Τώρα όμως ήταν διαφορετικά. Από την ώρα που μπήκε σπίτι ο Καρίμ δε σταμάτησε να γελάει. Είχε φέρει ένα εκπληκτικό σετ με κόκκινα κρασιά και γενικά ήταν ένας Καρίμ που δεν είχε καμία σχέση με τον τρελό μηχανοβιο που συνήθισε. Ακόμα ένα χαρακτηριστικό που έμαθε για εκείνον και της άρεσε.

"Μη κάθεσαι σαν το ξύλο ρε μπέμπα! Κουνήσου λίγο..." δυνάμωσε τη μουσική, άφησε τη κουτάλα στην άκρη και κουνώντας το κορμί του ρυθμικα, τη πλησίασε. Πήρε τη πετσέτα από τον ώμο του, τη πέρασε γύρω της και ξεκίνησε να κουνιέται σιγανα.
"Ελαααα! Θέλω λίγο όρεξη!"

"Λίγη όμως εντάξει;" η Ελίζαμπεθ τον ακολούθησε στο χορό και το καταχαρηκε. Ήταν τρελός και αυτό της άρεσε πάρα πολύ.

"Περίμενε περίμενε!" είπε ξαφνικά και τη παράτησε στη μέση της κουζίνας "Ωραίος ο χορός μπέμπα αλλά θα κάψουμε τη σάλτσα και μετά..."

"Θα μείνουμε νηστικοί!" φώναξε χαρούμενη

"Όχι μπέμπα..." της είπε σοβαρός και βγάζοντας τη σάλτσα από το μάτι, πήγε κοντά της "Μετά θα φάω εσένα..."

Ήταν σίγουρη ότι κάποια στιγμή θα το γύριζε το παιχνίδι. Είχε αργήσει κι όλας. Ο Καρίμ ήταν ο πιο διαχυτικός με τα λόγια συγκριτικά με τους άλλους δύο που προτιμούσαν να κάνουν πράξεις. Εκείνος το δουλεύε λεκτικά και το γουσταρε.

"Εγώ δεν τρώγομαι! Σόρρυ,...!" τον κορόιδεψε  και εκείνος χαμήλωσε το κεφάλι γιατί ήταν και ψηλός , τη κοίταξε πονηρά και άπλωσε δεξιά και αριστερά τα χέρια του σαν δαγκάνες. "Μη! Όχι το γαργαλητο!" Η Ελίζαμπεθ κατάλαβε τι ήταν έτοιμος να κάνει και έτρεξε προς το σαλόνι με εκείνον να την ακολουθεί

"Αφού θα σε πιάσω ρε μπέμπα γιατί το καθυστερείς!"

"Δε θα με πιάσεις!" Ετρεξαν κάνα δύο κύκλους γύρω από το καναπέ μέχρι που ο Καρίμ πήδηξε πάνω του , έκανε ένα σάλτο και τη τσακωσε λίγο πριν ξαναμπεί στη κουζίνα
"Άσε με κάτω παλιό γορίλα!" τσιριξε σαν τη πέταξε στη πλάτη

The Lighthouse Where stories live. Discover now