Κεφάλαιο 26°

172 47 3
                                    

--Η επιστροφή--

Ένα χρόνο πριν το γάμο της Ελίζαμπεθ

"Τζόνι τελείωνε θα αργήσουμε!" Η Λιζ έστρωσε το φόρεμα της και εκείνος στεκόταν πίσω της και τη κοιτούσε.
"Σε ικετεύω βγάλε κάθε βρώμικη σκέψη από το κεφάλι σου!" έβαλε κραγιόν, έλεγξε και τα σκουλαρίκια της και έπειτα γύρισε προς το μέρος του. "Λοιπόν; Πως σου φαίνομαι για κουμπάρα;"
Ο Τζόνι εγλυψε και δάγκωσε μαζί,  τα χείλη του "Επ! Τι είπα; Όχι πρόστυχες σκέψεις!"

"Δε θα σε χαλάσω στο υπόσχομαι...Λίγο μόνο.. Με τρελαίνεις με αυτό το φόρεμα αλλά με τρελαίνεις πιο πολύ χωρίς αυτό..." πήγε να της σηκώσει το φόρεμα μα εκείνη τον μάλωσε

"Ξέχασε το! Πρέπει να είμαστε στο δημαρχείο σε δέκα λεπτά!"

"Ρε Λιζ! Το δημαρχείο με το αμάξι απέχει 3 λεπτά! Έχουμε 7 ολόκληρα λεπτά να..."

"Πήγαινε έξω!" του είπε δείχνοντας τη πόρτα

"Ρε ματάκια μου όμορφα..."

"Έξω είπα!"

"Καλά... Φεύγω! Το βράδυ όμως μη τολμήσεις να ζητήσεις κάτι!"

"Α, σοβαρά;"

"Ναι σοβαρά!"

"Το ξέρεις ότι δε χρειάζεται να το ζητήσω έτσι;" Η Ελίζαμπεθ περπάτησε λάγνα κοντά του, κόλλησε πάνω του το κορμί της και χαμογέλασε πονηρά "Υπακούει σε μένα αγάπη μου..." του ψιθύρισε κοιτώντας προς το παντελόνι του  και ύστερα δάγκωσε τα χείλη της και χώθηκε στο λαιμό του. "Και τώρα πήγαινε έξω να τελειώσω!" του είπε έντονα και εκείνος γέλασε και βγήκε

"Μια μέρα θα φας τόσο ξύλο που δε θα ξέρεις από που σου ήρθε!" τη κορόιδεψε πηγαίνοντας στο σαλόνι

"Σε τι στάση;" του φώναξε από τη κρεβατοκάμαρα και τον άκουσε να παραμιλαει

"Ρε Λιζ! Δηλαδή λυπήσου με ρε φίλε! Θα σκάσει το παντελόνι μου!"

Ήταν μια καθημερινότητα που δε θα άλλαζε με τίποτα πια..
Ο Τζόνι μετακόμισε στο σπίτι της. Έφτιαξαν το δωμάτιο και ζούσαν τις καλύτερες στιγμές στους το τελευταίο χρόνο.
Ποιος να της το έλεγε όταν πρωτοπατησε το πόδι της στο Ντιτρόιτ ότι θα κατέληγαν έτσι...

Μα τα ευχάριστα δεν είχαν τελειωμό...
Η Σάρα έμεινε έγκυος και ήταν στο τρίτο μήνα. Όλοι στη παρέα είχαν ενθουσιαστεί και τη πρόσεχαν σαν μπιμπελο. Ο Άξελ πάλι πετούσε στα σύννεφα ενώ ο Καρίμ δεν έχανε ευκαιρία να τον κοροϊδεύει. Όλοι μαζί είχαν το επόμενο βήμα... Έφυγαν από τα δύσκολα νιάτα και πλέον έμοιαζαν με ώριμους ενήλικες. Η Λιζ είχε βρει δουλειά σε ένα δικηγορικό γραφείο, τα αγόρια έτρεχαν την επιχείρηση του πατέρα τους και ο Τζόνι δέχθηκε τη πρόταση ενός γνωστού από το τμήμα και μετά από κάποιες εξετάσεις εντάχθηκε σε αυτό και έκανε αυτό που ξέρει καλύτερα... Κυνηγούσε και νόμιμα πλέον κάθε απόβρασμα εκεί έξω.

The Lighthouse Donde viven las historias. Descúbrelo ahora