The Lighthouse

Κεφάλαιο 25°

--Η νηνεμία--

4 μήνες μετά

"Να ζήσεις Ελίζαμπεθ, και χρόνια πολλά..." γύρω από το τραπέζι, ήταν όλοι μαζί μαζεμένοι και τραγουδούσαν ευτυχισμένα για τα γενέθλια της. Στη μέση υπήρχε μια τούρτα απλη. Όπως ακριβώς ήθελε κάθε χρόνο ενώ ολόγυρα της υπήρχαν πρόσωπα που αγαπούσε όσο τίποτα.

Πλάι της από τη μια μεριά ήταν ο Τζόνι, από την άλλη η Σούζαν, απέναντι ο Άξελ με τη Σάρα και δίπλα τους ο Καρίμ με την Κάθριν...

Είχε έρθει πρόσφατα στη πόλη και εκείνη. Θαρρείς και ήταν γραφτό κανένας να μη μπλέξει με γυναίκα η οποία ήταν από το Ντιτρόιτ. Ο Καρίμ ξετρελαθηκε μαζί της όταν την είδε στου Φρέντυ πρώτη φορά και από ότι αποδείχθηκε το ίδιο και εκείνη. Ήταν ένα κορίτσι διαμάντι.
Η μητέρα της Ελίζαμπεθ δεν κατάφερε να βρίσκεται εκεί ούτε αυτή τη χρονιά αλλά δε τη πειραζε. Ήξερε πως είχε υποχρεώσεις και εκτός από αυτές είχε βρει επιτέλους και εκείνη τον έρωτα σε ένα συνάδελφο της. Είχε χρονια να την δει τόσο ευτυχισμένη...

Το τραγουδάκι τελείωσε και αφού η Ελίζαμπεθ έκανε μια ευχή, ο Τζόνι την έπιασε από το πίσω μέρος του λαιμού και τραβώντας τη, τη φίλησε στα χείλη. Ναι...
Πλέον όλα είχαν πάρει πράγματι το δρόμο τους , τους τελευταίους μήνες.

Πήγαν εκεί από όπου ξεκίνησαν όλα...
Στο σπιτάκι στο βουνό.
Κάθισαν οι τέσσερις τους και μίλησαν για όλα... Ο Τζόνι και η Ελίζαμπεθ επέλεξαν να είναι μαζί και αυτό δεν ήταν κρυφό. Όλοι ήξεραν ότι καταβαθος ήταν θέμα χρόνου.
Όντας όμως και επίσημα ζευγάρι, έπρεπε να γίνουν κάποιες αλλαγές πια ανάμεσα τους και ήταν ξεκάθαρες...

Ο Καρίμ το χάρηκε αν και κάπου στο βάθος της καρδιάς του ήξερε ότι η επαφή τους θα του λειψει. Ο Άξελ δυσκολεύτηκε να το δεχτεί μα βλέποντας την τόσο ευτυχισμένη , στο τέλος κατάλαβε ότι ποτέ δε του ανήκε αληθινά και έκανε πίσω. Είχε άλλωστε μια όμορφη ζωή να στρώσει με τη Σάρα.
Είχαν νοικιάσει ένα σπίτι επιτέλους μαζί και η κοινή τους πορεία κάθε μέρα ήταν όλο και καλύτερη.

Μέσα σε τέσσερις μήνες άλλαξαν πολλά. Η μόνη που δεν άλλαξε ήταν Σούζαν. Ακόμα έψαχνε τον κύριο τέλειο αλλά εκείνος δεν ήταν πουθενά. Παρόλα αυτά, ήταν η πιο πιστή φίλη που θα μπορούσε να έχει κάποιος.

"Να είσαι ευτυχισμένη μικρή νυφίτσα" Τη σκυτάλη πήρε ο Άξελ ο οποίος την αγκάλιασε σφιχτά "Σου αξίζει" της ψιθύρισε και εκείνη του χαμογέλασε