obsession

- 14 - more touching

"Wakker worden, slaapkop." zegt de schim langzaam met een zware stem. Het is een bekende stem.

Het is Minhyun.

Mijn ogen gaan als een speer open en ik sta vlug op. 'M-Minhyun.. sorry.' zeg ik verlegen terwijl ik naar beneden kijk.

Stomme Soyeon. Kijk is in zijn ogen. Waarom gedraag je je nog als een kind? Langzaam breng ik mijn hoofd omhoog maar merk dat het hiermee te lang duurt om zijn ogen te bereiken. Ik moet zeggen dat ik best lang ben, maar ik kom alsnog aan tot aan zijn schouders. Ik gok dat hij zo'n 197 centimeter lang is. Onze ogen ontmoeten kort elkaar. Ik voel mijn hart sneller kloppen en mijn wangen lichtrood worden. Ik friemel nerveus aan mijn haren. Ik zie dat zijn golvend zwarte haren langer zijn geworden, het bedekt nu zijn wenkbrauwen. Zijn ogen zijn nog steeds donker en spits met een blik die je zou kunnen vermoorden. Dat heeft hij ook nog is serieus gedaan.

Ik krijg als een lichtflits dat beeld van die lijk. Ik krijg een rilling van top tot teen. Minhyun onderbreekt mijn gedachtes met een hoop tassen die hij laat zien. 'Ik heb een paar spullen en eten voor je gekocht, dacht je nou echt dat ik een zwerver zoals jij zomaar in mijn huis zou laten rondlopen? Laten we eerst effe gaan eten, de rest laat ik zo zien.' zegt Minhyun terwijl hij naar de tafel loopt. Hij legt gefrituurde kip, rijst, patat, cola en brownies neer. Mijn mond kwijlt. Het enige waar ik kan denken is aan het eten nu. 'Ik heb extra veel gehaald omdat ik verwacht dat je een aantal dagen niet gevoerd bent door je moeder. Ga zitten.' beveelt Minhyun aan. Ik ga zitten en Minhyun is al begonnen te eten. Ik pak een stukje kip en voor ik het weet pak ik al het volgende. Ik heb aan de ene kant een kip vast en aan de andere hand een lepel. Ik neem grote happen van de rijst.

Ik hoor Minhyun lachen. 'Ik had dus echt gelijk, je bent dagen lang niet gevoerd geweest. Je eet als een hongerige dier.' Ik slik de rijst door en wordt vuurrood. Ik zie dat ik bijna alles al binnen vijf minuten heb gevreten. Ik heb als een wild dier voor Minhyun's neus gegeten. Minhyun veegt met een tissue mijn mondhoeken schoon. 'Je hebt ook nog is overal zitten knoeien.' zegt hij grinnikend. 'Ik had gewoon inderdaad dagen lang.. weinig gegeten.' zeg ik stilletjes. 'Dat weet ik, kijk is naar die dunne polsen.' zegt Minhyun terwijl hij naar mijn polsen wijst. 'Eet nou maar gauw!' Ik knik en ga vlug door met eten. Het kan me op het moment niets schelen hoe ik eruit zie terwijl ik eet.

We zijn beiden klaar met eten en Minhyun pakt de tassen. 'Ik heb een paar badproducten voor je gehaald. Ik beveel je om te douchen want ik kan die vieze geur van je niet meer uitstaan.' Hij duwt de badproducten in mijn handen. Ik schaam me. Het heeft toch niet geholpen om er net fatsoenlijk uit te zien voor de spiegel. 'Oh ja, ik heb ook nieuwe kleding voor je gehaald. Die smerige kleding van je gaat gelijk de prullenbak in.' Hij geeft mij een lichtroze bralette en ondergoed, een witte top met ronde hals en een donkergrijze joggingsbroek. 'Ik heb van alles de kleinste maat gehaald omdat je zo dun bent.' zegt Minhyun terwijl hij naar de bank loopt en op de bank neerploft. Hij zet zijn handen op zijn hoofd neer. 'Schiet op Soyeon.' zegt Minhyun serieus. 'O-oke.' zeg ik zacht. Ik word opgewonden na het horen van mijn naam met zijn stem. Ik probeer een lach te onderdrukken en loop de badkamer in.

'Chick weet gewoon waar de badkamer is.' hoor ik Minhyun lachend zeggen vanuit de verte.

Ik stap de douche in en zet het water op de hete stand. Ik voel de verwondingen branden maar probeer dit te negeren. Dit is het moment om er fatsoenlijk uit te zien voor hem. Ik was mijn haren waarna ik een conditioner aanbreng en deze een paar minuten laat intrekken. Ik was mijn lichaam en probeer oude bloedresten er goed uit te schrobben. Het is al zeker 10 dagen geleden dat ik voor het laatst had gedoucht. Ik spoel alles goed uit en zet het water uit. Ik zie dat Minhyun mij een vanille bodylotion heeft gegeven. Ik smeer mij hiermee in. Zo te zien houdt hij van vanillegeuren. Ik doe de lichtroze slip aan vervolgt met de bralette. Ik merk dat ik de bralette moeilijk aankrijg. Hij had immers van alles de kleinste maat gehaald. Met moeite doe ik de bralette aan. Mijn borsten springen er zo wat bijna uit. Ik doe de rest van de kleding aan die hij me heeft gegeven. De witte top laat te veel van mijn decolleté zien en de joggingbroek is iets te strak om mijn billen. Ik kam mijn haren en föhn mijn haren totdat het droog is.

Ik besluit om mezelf in de spiegel te kijken. Ik heb mijn haar nog nooit zo glanzend, glad en zacht gezien. Hij heeft vast de duurste shampoo voor me gehaald. Zo lief.

Net voordat ik de deur wil open doen laat ik mijn hand op de deurklink rusten. Ik krijg een vervelend onderbuik gevoel. Wat is toch zijn doel en waarom doet hij al deze dingen voor me? Hij heeft me eten gegeven en allerlei nieuwe kleding voor me gehaald. Is hij aan het voorbereiden voor iets?

Is hij zijn prooi aan het voorbereiden om strak te kunnen vermoorden? Mijn hart bonkt in mijn keel en ik betrap mezelf er op dat ik te snel ademhaal. Kalmeer je Soyeon. Haal diep adem, in en uit. Minhyun is straks de man die voor je staat. Geen onbekende. Je bent al zo lang verliefd op hem Hij mag alles met mij doen. Bovendien denk ik dat hij ook verliefd op mij is, want anders zou hij deze liefdadigheden toch niet voor mij doen? Hij zou mij dus geen pijn doen. Ik ben anders, toch?

Ik loop met kleine stappen zijn kant op en ik zie dat hij verzonken is in zijn telefoon. Ik schraap mijn keel en net wanneer hij na het kijken weg wil kijken, kijkt hij me nog een keer aan. Zijn mond valt open en hij glijdt met zijn ogen over mijn lichaam heen. Hij blijft met zijn ogen hangen bij mijn decolleté. Ik sta ongemakkelijk stil. 'Wow.. Je bent toch niet zo dun als verwacht.' zegt Minhyun terwijl hij nog steeds naar mij staart. 'W-wat moet ik nu doen?' vraag ik. Minhyun maakt een gebaar dat ik naar hem toe moet komen. Ik ga ermee akkoord en loop voorzichtig naar hem toe en ga in de buurt van hem zitten.

'Waarom doe je zo verlegen, hmmm?' vraagt Minhyun terwijl hij dichter naar me toe komt zitten. 'Je had nog een paar dagen terug geschreeuwd dat je verliefd op me bent'. 'Ik.. ehm.. vraag me af.. Waarom doe je dit allemaal voor me?' vraag ik.

Er is een grote stilte. Ik hoor de klok tikken. Het is al 23:45.

'Omdat ik mijzelf herken in jou.' zegt hij terwijl hij diep in mijn ogen staart. Ik word zenuwachtig van zijn oogcontact.

'Hoe bedoel j-.' Ik word onderbroken doordat zijn lippen de mijne raken. Mijn ogen worden groot maar die van hem zijn gesloten met een zachte frons in zijn wenkbrauwen. Ik kan zijn snelheid niet aan en moet een aantal keer naar adem happen.