obsession

- 6 - A dead girl

Ik doe de deur open en sluip naar binnen.

Ik loop langzaam door de gang en ga met mijn handen langs de muren om de schakelaar van het lamp te vinden. Nadat ik de schakelaar gevonden zie ik een witte deur die naar zijn woonkamer leidt.

Zal ik eerst beneden of boven beginnen? Zijn kamer is vast boven denk ik bij mezelf. Zijn kamer. Ik ben zo benieuwd hoe het er uit ziet. Ik krijg een kleine glimlach en besluit om toch eerst bij de begane grond te beginnen. Laat ik het leukste gedeelte maar als laatst houden. Hehe.

Ik doe de deur van zijn woonkamer open. Het ruikt sterk naar Minhyun's geur. Nee, het ruikt letterlijk naar Minhyun. Gelukkigheid raast door mijn lichaam. Ik kijk om me heen en zie dat zijn woonkamer tot verbazing er best saai uitziet. Een donkere houten tafel die matcht met de vloer. Een witte spiegel tegen de muur aan. Een canvas van de hoofdstad van Zuid-Korea. Voor me zie ik een zwarte leren bank met grijze kussens met een zwarte LED tv tegenover. Ik ga zitten op de bank en denk aan hoe Minhyun hier elke dag op zit.

Ik ga liggen op de bank, pak een kussen en hou hem dicht tegen me gezicht aan. Ik adem heel diep in en Minhyun's geur vult mijn neus vol. Ik zie mij voor dat het Minhyun is en sluit m'n ogen. Ik lig ontspannen op de bank en houd stevig de kussen vast.

Ik ben alles om me heen vergeten.

Ik word dromeriger en val in een lichte slaap. Ik zie Minhyun naast me liggen. Hij heeft glimlachend een arm om me heen. Hij streelt mijn rug met zijn grote handen. In mijn droom zijn mijn ogen gesloten terwijl Minhyun naar mij staart. Twee donkere ogen. Hij blijft me zo'n minuten, uren, weken naar me staren. Hij krijgt geen genoeg van me en ik krijg geen genoeg van hem. Ik streel zijn gezicht met mijn slanke vingers. Hij pakt m'n hand vast en kust mijn pols. Hij vertelt mij duizenden complimenten. Wat mij het gelukkigst maakt is hoe erg hij van me houd, dat hij alleen maar mij wil en dat ik de belangrijkste persoon ben voor hem.
Minhyun, ik hou zo erg van je.

Ik wrijf mijn rechteroog terwijl ik met mijn linkerhand nog steeds stevig de kussen vasthoud. Ik strek mijn armen en benen en ga langzaam overeind zitten. Ik was in slaap gevallen op zijn bank.

Het was de fijnste dutje ooit.

Tot mijn grote schrik sta ik als een vlieg op. Ik kijk vlug om me heen en zie dat hij er niet is. Ik laat een opgeluchte adem uit.

Ik ga langs een eettafel en zie een fruitschaal in het midden. Er zitten een paar verotte appels tussen. Tegenover de de eettafel zie ik een witte deur. Dat is zeker weten de keuken, aangezien ik een paar keer zijn tuin had bezocht en altijd een bruine deur zag. Ik doe hem open en zie een zwarte keuken. Het is niet al te groot maar het zou zeker genoeg zijn voor ons tweeën. Op de keukenblad zie ik twee grote messen naast een messenslijper staan.

Zo te zien gebruikt hij heel vaak die messen.

Ik draai me om en zie nog een zwarte deur staan. Ik doe hem open zie een zwarte badkamer en een houten wastafel. De douchekuip is nog vochtig. Onder mijn voeten ligt er een leeg shampoofles op de grond. Het is de lege shampoofles van Minhyun. Ik raap het op en stop het in mijn tas. Minhyun zou het vast niet merken, en wie zou er nou een lege shampoofles van zijn crush laten liggen?

Ik loop de badkamer uit om richtig de gang te gaan. Zometeen komt het leukste gedeelte. De tweede verdieping! Ik open de deur van de gang. Ik word plotseling aangevallen met een heftige, zure geur. Het ruikt niet meer zo lekker als net. Het rook nu naar bedorven voedsel. Ik begin te kokhalzen. Terwijl ik een paar stappen naar achteren zet om mijzelf in bedwang te houden, wordt de geur nog erger. Ik kijk naar de luik van de kelder die nog openstaat. Ik steek mijn hoofd onder de luik en doe het lampje aan. Ik zie een grijze kelder dat er vrij netjes uit ziet. Ik neem voorzichtig de trap van de kelder die kraakt bij elke trede, alsof ik gewaarschuwd wordt om niet nog een trede te zetten.

Ik haal mijn handen van mijn neus, maar knijp mijn neus weer gauw dicht. Het ruikt walgelijk.

Ach, het is maar een kelder en elke kelder heeft een vieze geur, stel ik mezelf gerust. Ik bestudeer zijn kelder om waar te nemen waar de geur vandaan komt, maar kan geen aanwijzing vinden. Wat saai. Laat ik maar de kelder uit gaan om zo snel mogelijk bij zijn kamer te zijn. Ik draai me om.

Net wanneer ik de trap wil nemen, zie ik iets walgelijks liggen achter de trap. Het is de walgelijkste ding die ik ooit in mijn leven had gezien. Het was een naakte vrouw.

De naakte vrouw heeft een schokkend lichaam met benen die volledig paars zijn geworden. Haar bovenlichaam heeft twee grote steken dat waarschijnlijk veroorzaakt is door een mes. Haar buik zat vol met opgedroogd bloed en haar lichtbruine lokken waren rood geworden. Het bedekt haar gezicht.
Ondanks dat haar gezicht bedekt is herken ik die vrouw. Het was de vrouw die ik met Minhyun zag, waarvan ik het gevoel had dat ze een stel waren.

Ik neem trillend een paar stappen naar achter. Mijn hart slaat een slag over. Ik voel dat het lichter wordt in mijn hoofd. Ik houd vlug de paal vast om niet mijn evenwicht te verliezen. Beheers je Soyeon. Niet flauwvallen. Ik moet zo snel mogelijk zijn huis verlaten voordat ik hier flauwval en Minhyun mij vermoord terwijl ik buiten bewustzijn ben.

Plotseling hoor ik harde voetstappen. De voetstappen komen deze kant op. Ik wordt weer helderder in mijn hoofd door mijn vlucht-of-vecht modus. Mijn hart bonst in mijn keel. De mannelijke voeten verschijnen bij de bovenste trede van de kelder. Hij heeft zwarte slippers aan.

Het is Minhyun.

Hij ziet er anders uit dan normaal. Vandaag heeft hij geen spijkerbroek aan met een zwarte leren jack. Vandaag heeft hij een zwarte pet op en een witte mondkapje op. Minhyun heeft donkergroene handschoenen aan die tot zijn ellebogen komen.

Minhyun kijkt me met uitpuilende ogen aan. Hij blijft een paar secondend in het midden van de trap staan om zijn schok te kunnen verwerken.

Ik kijk hem angstig aan.

Ik voel m'n hart in mijn keel bonzen.