Tutku ve Dans: Vera

52

OY VE YORUMLARINIZLA DESTEK OLURSANIZ SEVİNİRİM.

YILDIZLAR HER ZAMAN PARLASIN.

"Vera, sen benim için sadece bir aşk değil, yaşama sebebimsin. Sensiz bir dünya, nefessiz bir beden gibi. Senin varlığın, kalbimde atmaya devam eden tek gerçek." – Viktor Volkov

(Viktor)

Vera'nın bu sorusu beni derinden sarsmıştı. Anlamıyordu. Kuznetsov ve Voroninler kimsenin hayatında olumlu bir etki yaratacak insanlar değildi. Haberi aldığım an tüm işlerimi bırakıp buraya koştum, içimdeki öfke ve endişe bir çığ gibi büyürken Mikhail Voronin'in en değerlimin yanında olduğunu bilmek içimi kavuruyordu.

Sakinleşmeye çalışsam da içimdeki gerginlik henüz dağılmamıştı. Hele ki Vera'nın o sorusuyla iyice altüst olmuştum.

"Belki de bu soruya cevap vermesi gereken sensindir, Vera," dedim ve belini kavrayarak onu kendime çektim. Kokusu burnuma dolarken içimdeki öfke yavaş yavaş hafifledi, ama endişelerim hala yerli yerindeydi. Vera, bu dünyada asla karşı koyamayacağım tek kişiydi.

"Sana zarar verebilirler, Vera. Neden anlamıyorsun?" diye fısıldadım, sesim adeta yalvarıyordu. "Gözbebeğimsin, en değerli varlığımsın. Voronin sırf bu nedenle sana zarar verebilir. Buraya gelirken aklımı yitiriyordum..."

Alnımı onun alnına yasladım, aramızdaki mesafe yok denecek kadar azalmıştı. "Güneşimsin, sana bir şey olursa... devam edemem Vera. Sensiz nefes bile alamam; senin yokluğuna tahammül edemem. Lütfen, onlardan uzak dur."

Yavaşça geri çekildiğimde Vera'nın gözlerindeki kararlılık beni yine çaresiz bıraktı.

"Yapamam, Viktor."

Bir an şaşkınlıkla yüzüne baktım. "Neden?"

Vera derin bir nefes alarak gözlerini benden kaçırdı. "Sanırım Yulia teyzenin arkadaşının teklifini kabul edeceğim. Ayrıca anlattıklarını unutmadım; dikkatli olacağım. Ama Yulia teyze şimdiye kadar bana sadece yardım etti."

İçimden kopan bir haykırış dudaklarıma yansıdı. "Ah, Vera..."

O kadar masum, o kadar saf bir kalbi vardı ki... Ona bu dünyanın tüm kirlenmişliğini nasıl anlatacaktım?

"Beni dinlemeyeceksin, değil mi?" dedim, içimde karanlık bir umutsuzluk yeşerirken.

Vera, dudaklarını hafifçe büzdü ve bakışlarını benden kaçırdı. "Giselle balesinde başrol teklif edildi."

Duyduğum şeyin şoku içime dolarken öfkem yerini buz gibi bir endişeye bıraktı. Yulia Kuznetsova, yine her şeyi ustaca planlamıştı. Bu, mali sponsoru olmadığım tek gösteriydi. Çünkü bu, Mikhail Voronin'in projesiydi. Vera'nın en büyük hayali, düşmanımın eline koz vermek üzereydi.

"Hayır, Vera," dedim, sesimdeki tını neredeyse yalvarışa dönüşüyordu. "O gösteride yer alamazsın."

Kaşları çatıldı, o an öfkeyle dudaklarını büzerken bile güzelliği karşısında büyülenmiştim. Tanrım, onun her hali bir başka mucizeydi. Ama bu büyü, onunla aramızdaki çatışmayı daha da zor kılıyordu.

"Benim adıma karar veremezsin, Viktor," dedi soğuk bir netlikle.

"Bir kere, sadece bir kere bana güvenemez misin, Vera?" diye sordum, gözlerim derin bir hüzünle onun bakışlarına kilitlenmişti. "Sorgusuz sualsiz."