Mr. X Obsession

Part 18 Memory Lost

PART 18 "Mr. X Obsession"

Mr. X -Ken's POV-

"Sino ka?" Vester asked, saglit akong natigilan nang marinig ko ang boses nya.

"Hey why are you looking at? who are you?" muli nyang saad, he looks confused.

"A-ah saglit lang ah tatawagin ko ang doctor." lumabas ako para tawagin ang doctor, ilang sandali lang ay dumating ito.

Muli nilang tininggnan si Vester, makalipas ang ilang minuto ay natapus nila itong tinggnan.

"Doc how is he? why doesn't he know me?" I asked.

"Just what I said, before he undergoes the operation, his memory can be lost, that's why he doesn't remember anything. He is stable now, but he can't walk. His knees and legs are still paralyzed." Doc said

"But he can still walk, right?" I asked

"Ofcourse he can, he just needs to undergo medical practice." Doc said, I just nodded. Umalis na ito at muli akong tumingin kay Vester.

"Hindi na daw ako makakalakad?" tanong nya, deretso lang ang tinggin nya sakin pero ramdam ko ang pangamba sa tono ng kanyang boses.

"Ahm makakalakad ka parin, don't worry." I said, ilang minuto syang tahimik. Pinag mamasdan ko lang sya, hanggang sa mag tama ang mata naming dalawa.

"Hindi mo pa sinasagot ang tanong ko, who are you?" malamig ang tono ng boses nya

"I'm Ken Ash Thompson." I said, nakaramdam ako ng lungkot dahil hindi nya ako maalala pero ito naman ang gusto kong mangyari.

"Ken? wala akong matandaang Ken?" tanong nya, kita kong nag iisip nya.

"Kain ka muna para makainom ka ng gamot." saad ko, inangat ko ang hospital bed para nakasandal ang pwesto nya. Hindi sya tumanggi ng subuan ko sya, ramdam kong gutom na gutom sya kaya naman ay pinakain ko sya ng marami. Habang kumakain ay hindi ko maiwasan titigan sya ganun rin naman sya sakin, tila nag tataka sya kung sino ako. Pag iwas nya ng tinggin ay biglang tumulo ang mga luha ko, sobrang saya ko dahil makakausap ko na sya at makakasama.

"Hey why are you crying?" he asked, I wiped my tears at ngumiti sa kanya.

"Ah wala masaya lang ako kasi ok kana." saad ko, "ano kakain ka pa ba?" tanong ko, umiling na sya kaya naman ay pinainom ko na sya ng gamot.

"Anong pangalan ko?" tanong nya, oh he also forgot his name.

"Stell Cooper Thompson." saad ko, yeah pinalitan ko ang pangalan nya, he is Stell now at sinabi ko sa sarili ko na kapag wala syang maalala ay ipapalabas kong kasal na kami.

"Thompson? so kaano-ano kita?" tanong nya

"I'm your husband." I said, pagkasabi ko nun ay bigla syang nasamid kaya naman ay inabutan ko sya ng tubig. "Inom ka muna." pagkatapos nyang uminom ay tinitigan nya ako na para bang hindi makapaniwala.

"Sir I'm not joking huh, anong husband pinag sasabi mo? we both....." hindi ko na pinatuloy ang sasabihin nya, I kissed him kaya natigilan sya.

"Asawa mo 'ko, ok? you have memory lost narinig mo naman sinabi ng doctor." saad ko, bigla nalang syang nanahimik.

"Baby I'm sorry, nabigla ba kita?" I asked