Mr. X Obsession

Part 10 A Genuine Love

PART 10 "Mr. X Obsession"

_______Ignore Wrong Grammar!______

Cullen's POV-

Pag karating ko ng bahay agad akong sinalubong ni Vester ng yakap.

Hic. "Bakit ang tagal mo?" umiiyak nitong saad

"Naku sir kaninap pa po yan umiiyak kakahintay sa inyo." sabat ni yaya

Hinarap ko si Vester. "Shhh andito na ko, hmm don't cry." I said, mas humigpit ang yakap nya sakin.

"Sabi mo kasi saglit ka lang anong oras na oh." galit nitong saad, I wiped his tears and kissed him.

"Sorry na, na traffic lang naman ako." pag dadahilan ko, "wag kana umiyak, ang laki mong tao napaka iyakin mo." bahagya ko syang pinisil   sa tagiliran.

"Ewan ko sayo!" padabog syang umupo sa sofa, tinabihan ko naman sya.

"I'm hungry, alam kong nag luto ka." Tumingin sya sakin at ngumiti lang ako sa kanya

"Malamig na yung pag kain." saad nya, inutusan ko lang si yaya na initin ang mga niluto nya.

"Sorry na wag kana magalit hmm." I said, I held his hand.

"Hindi naman ako galit, naiinis lang ako. Sobrang tagal mo, iniisip ko baka nang babae ka na? alam mo naman may trauma ako pag dating sa mga manloloko." saad niya, ngumiti lang ako, hinila ko sya at pinasandal sa katawan ko.

"Wag mong isipin yan, hindi ko magagawang lokohin ka. I love you." I said, tumingin naman sya sakin.

"I love you too. Nag aalala lang din ako sayo, ewan ko ba napa-paranoid ako, nag overthink din ako na para bang anytime iiwan mo rin ako." saad nya, kita ko ang lungkot sa mga mata nya. I held his face at pinagmasdan ang buong mukha nya.

"I just want you to know na hindi ka kapalit palit at mas lalong hindi ka kaiwan-iwan. Stop over thinking Ajero, ok? mahal kita always remember that." I said while touching him, bigla syang yumakap sakin at umiyak.

"Thank you for saving my life. Mahal na mahal kita." He said, napapikit ako sa sinabi nya, ramdam ko ang salitang yun ay mula sa kanyang puso.

"Wag ka na umiyak, please." saad ko habang pinupunasan ang kanyang mukha. He just nodded and kissed me, ngumiti sya sakin at muling yumakap.

"Kain na tayo?" he said, I nodded at sabay na kaming nag tungo sa dining table.

Nag simula kaming kumain, kung may mamimiss man ako sa kanya yun ay ang masarap nyang luto, pagiging pasaway nya, mga ngiti nyang nakaka in love, at mga halik nyang nakakawala ng problema.

Sa gitna ng katahimikan habang kumakain, natigilan ako ng tumunog ang phone ko. Tumingin ako sa phone, unknown number again? ito yung kaninang tumawag sakin nung nasa office pa ako.

"Mon chèri who's that?" Vester asked

"I don't know, unknown number eh, hayaan mo na yan." saad ko, wala akong balak sagutin ang tawag na yun, that's not important. Mas mahalaga ang taong nasa harapanan ko ngayon.

Natapus kaming kumain nauna ako sa kwarto, I took my phone at muling tininggnan ang number, well I'm not interested to know kung kanino ang number si I decide na e block nalang ayokong mag duda pa si Vester dahil sa number na 'to.

Nag tungo ako ng banyo para maligo dahil nadungisan na naman ang aking kamay, I hope ito na yung last na papatay ako.

Pag kalabas ko, I saw Vester leaning on the headboard of the bed. Hawak nya ang phone ko.