Drogi czytelniku, przed Tobą komedia romantyczna o mało odkrywczej fabule. Motywem przewodnim jest ustawione małżeństwo. Ale... hola, hola! To nie sprężyna tatusiów, co się dogadali, kiedy ich dzieci były małe. Tym razem to młodzi wpadli na pomysł...
Przed Wami okłada "Silvestre". Premiera książki będzie 5.12.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
🎶🎶🎶
Asher
Megan miała plan, a ja miałem chuj do gadania. O dziwo, jej pomysł podpasował mi na tyle, że zdobyłem się na odwagę, by go zrealizować. Nienawidziłem konfrontacji, zwłaszcza ze skrzywdzoną kobietą.
Jedyną konfrontację jaką przeszedłem, to w dniu, gdy przyłapałem Bailey, swoją pierwszą dziewczynę na poważnie, gdy pieprzyła się w szatni futbolistów z kapitanem drużyny. Wszedłem, popatrzyłem i zacząłem bić im brawo, po czym odwinąłem się na pięcie i nigdy się już do niej nie odezwałem.
Ech, jednak ze mnie to kawał tchórza.
Ale Megan miała rację. To nie był czas na chowanie głowy w piasek. Mieliśmy już sobotę. Nasz powrót do firmy zbliżał się wielkimi krokami. I z ciekawości zadzwoniłem do ochrony, by się dowiedzieć, czy przypadkiem nie kręciła się tam jakaś tleniona wariatka prosząca o wpuszczenie na teren biur. Potwierdzili, co bardzo mocno wpłynęło na moją determinację i mobilizację. Musieliśmy zakończyć ten skandal tu, czyli na terenie Elverty.
Zbliżała się pora obiadu. Megan krzątała się po kuchni i szykowała swoje dziwne jedzenie. Rzadko jadała to, co przygotowała Martha. A jeśli już czegoś próbowała, to najpierw badała posiłek za pomocą węchu, po czym brała ociupinkę i dotykała językiem. Tym razem miałem pierś z kurczaka w cieście kokosowym, na co Meggie się wypięła i kuchciła pierś, ale bez ciasta.
Pływałem. By nie stracić kondycji i się nie spaść do trzystu funtów, by utrzymać równowagę psychiczną. Robiłem spokojnie długości basenu. Raz kraulem, raz na plecach. Po godzinnym treningu czułem miłe pieczenie w mięśniach, co oznaczało, że przebyte ćwiczenia przyniosły swój efekt.
Wyskoczyłem z basenu i leniwie obtarłem ciało ręcznikiem, którego zostawiłem na leżaku, by sobie wysechł. Przeszedłem przez szklane drzwi tarasowe i swoje kroki skierowałem do części kuchennej. Meggie wciąż się w niej krzątała. Spojrzałem przez ramię na jej sałatkę, jednocześnie wyciągając gotowy posiłek z lodówki.
– Asher, czy ty się ślinisz, czy skapuje na mnie woda? – warknęła i obróciła głowę w moim kierunku.
Siorbnąłem dla żartu i puściłem jej oczko.
– Przepraszam – wymówiłem ze skruchą, a dla lepszego efektu wytarłem usta. – Wyglądasz tak kusząco, moja ty słodka deseczko. – Cmoknąłem ją w głowę.
Kobieta westchnęła, ale nie skomentowała. Wciąż źle odbierała słowo „deseczka" i „blacik". Może nie byłem fanem jej płaskiego nic, za to z radością patrzyłem na jej wkurwienie. Uwielbiałem podkręconą złość żony. Czułem wybitną satysfakcję, a zarazem adrenalinę. Nie chciałem jej urazić. Słowa miały nauczyć ją dystansu do siebie, bo pomimo wielkiej inteligencji, Meg nie potrafiła z siebie żartować. Wolała się pieklić niż zaśmiać. A że jej śmiech lubiłem na równi, to nie pozostało mi nic innego od prowokacji.
