Barlas Rüzgarın bir kız kardeşi vardı. Zehranın onu yıllar sonra bulup takip etmesinin sebebi Barlas Rüzgarın kardeşi olmasıydı. Onun karşısına yıllardır çıkmak istedi ama cesaretini bir türlü toparlayamamıştı. O abisinin aksine her zaman bir istihbaratçı olmak istiyordu. Çünkü çocukluk hayaliydi, bir ajan olmak ,düşmanların arasına sızmak ve onları içten fethetmek en büyük arzusuydu. Abisinin mesleğinede saygı duyuyordu. Hatta aralarında birbirleriyle meslek konusunda şakalar bile yapıp birbirlerini sinir edip gülüyorlardı.
(1 yıl önce)
Hava kararıyordu. Barlas Rüzgar hastanede, Zehra ise annesi ve babasıyla evde oturuyorlardı. Barlas Rüzgarın eve gelmesini bekliyorlardı ki tam o esnada kapı çalmıştı. Herkes Barlas Rüzgarın geldiğini sanmıştı ama bilmedikleri birşey vardı. Kapıyı çalanlar elleri silahlı teröristlerdi. Teröristlerin arkasında duran başları Kevin'da vardı. Kapıyı tam Zehra açmak için giderken Annesi ve Babası onu durdurarak oturmasını istediler. Çünkü bugün Zehranın doğum günüydü. Zehra içeriye geçerek tekrardan koltuğa oturdu. Ve birden bağırışma sesi geldi.
Zehra Çetin'den :
Bağırışma sesleri geldi. Annem ve babam korkuyla koşarak yanıma doğru geldiler. Ne olduğunu anlamaya çalışacakken birden içeriye elleri silahlı adamlar girdi. Silahlarını bize doğrultmuşlardı. Neler oluyordu bunlarda kimdi ? Annem ve babam önüme geçmişlerdi. Ben ise ne yapacağımı bilmiyordum. Tam o sırada arkalarından gelen adam
Kevin : Ee ne duruyorsunuz öldürün şunları hadi, hem daha çok işimiz var. Tek bir kişiyi dahi sağ istemiyorum Anlaşıldımı ?
Adamları kafalarıyla onayladıktan sonra ateş etmişlerdi. Hayır hayır Annem ve Babam resmen gözlerimin önünde vurulmuştu. Gözümden yaşlar gelmiş bir yandanda Anneme ve Babama " hadi açın gözlerinizi anne, baba hadi nolur uyanın" tam o sırada karnımda bir sıcaklık hissetmiştim. Benide vurmuşlardı. Tam bir el daha ateş edeceklerdi ki o esnada başlarındaki adam seslenerek
Kevin : Hadii ne duruyorsunuz çabuk gelin, yerimizi belli oldu derhal çıkmamız lazım yürüyün.
Adamları hemen aniden evimizden çıkarak uzaklaştılar. Bir yandan canım yanıyor bir yandanda ağlıyordum. Annem ve Babamın nabzı atmıyordu bilinçleri kapanmıştı. Onları kaybedemem hayır onlara diceğim daha çok şey vardı. "Beni bırakıp gitmeyin nolur bunu abimle bana yapmayın hadi açın gözlerinizi daha size müjdeli bir haberim var nolur açın gözlerinizi". Onlara istihbarata başvurduğumu ve beni kabul ettiklerini söylicektim.
Gözlerim kararıyor canım yanıyordu. Bilincim yavaş yavaş kapanmaya başlamıştı. Yere yığılmıştım. En son duyduğum tek ses ambulans sesiydi.
(Hastane)
Ailesinin hastaneye yaralı geldiğini duyan Barlas Rüzgar hemen koşarak ailesinin yanına gitti. Ailesini gördüğü anda adeta donup kalmıştı. Onları öyle kanlar içinde görünce ne yapacağına şaşırmıştı. Hepsini bir anda ameliyata alamazdı. Hemen Annesi ve Babasının durumlarının daha kötü olduğunu duyunca hemen ameliyathaneye aldı. Zehrayı ise başka bir doktor almak zorunda kaldı. O sırada haberleri alan istihbarat başkanı dikkat çekmeden Zehra ile ilgili bilgileri aldı.
Aradan yaklaşık 2 saat geçmişti. Zehra ameliyathaneden çıkmıştı. Durumu iyiydi. Tam doktor öbürlerine haber vermek için gidecekken istihbarat başkanı olaya müdahale ederek doktorla konuşup Zehrayı öldü göstermesine ikna etti. Hastaneden kimsenin görmeyeceği bir şekilde Zehrayı çıkardı. Zehra artık ölü olarak biliniyordu.
Barlas Rüzgar, annesi ve babasını kurtaramamıştı. Kendisine çok öfkeliydi. Odasına geçip adeta heryeri dağıtıp yıkmıştı. Tam o esnada kardeşi aklına geldi tek tutanacağı daldı. Doktor arkadaşına durumunu sordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEVDA KURŞUNU
Fiksi Remaja"Onu ilk gördüğümde vurulmuştum. Sanki kalbime isabet eden adi bir kurşun beni huzursuz ediyordu ama onun yokluğunda nefessiz kalacağımı biliyor gibiydim." "Asker ve doktorun birbirine olan sevdaları ve bitmeyen olaylar..... "
