Hayallere akıtılan gözyaşları

Bölüm 29: kekler ve hayırlı işler

Sizi çok bekletmek istemeyerek yeni bölümle geldim!

Henüz yeni uyandım ve yatağımdan bile çıkmadım. Değerimi bilin yani.

Keyifli okumalar!

✨

O adamla karşılaştığımız günden beri onu tekrar görmemiştim. Mesaj atar veya arar diye korkmuştum ama onu da yapmamıştı. Bu iyi bir şey miydi yoksa kötü bir şey miydi anlayamıyor ama üzerinde durmak da istemiyordum.

Psikologla olan görüşmelerim ise devam ediyordu. İçimde birikenleri dökmek iyi geliyordu.

Aren'le aramda olan şeyden de bahsetmiştim. İlk önce utansam da konuşmak çok iyi gelmişti. Beni anladığını ve içimden nasıl geliyorsa öyle davranmam gerektiğini söylemişti.

Aren'le bakışmaktan başka bir şey yapmıyorduk. Bana adım atmıyordu çünkü beni beklediğini biliyordum. Elini tuttuğum günden beri buna bir daha cesaret edememiştim.

Kendimi umutlandırmak istemiyordum çünkü. Onunla oynadığımı düşünmesini de istemiyordum. Gerçekten iyi olduğumda her şeyi halledecektim.

"Nerelere daldın kız?" Eymen'in sesini duymamla gözlerimi ona çevirdim. Dirseğini sıraya koymuştu ve çenesini avucuna yaslamıştı.

"Hiç." Diye mırıldandım omuz silkerek. Önemli bir şey değildi, her zamanki şeylerdi.

Bana birkaç saniye daha baktı ama hiçbir şey demeden omuz silkti. Soru sormamasına sevinmiştim. Canını sıkmak istemiyordum.

Eşyalarımı toparlamayı bitirdiğimi görünce ayağa kalkıp çantasını sırtına attı. Bende ona uyarak çantamı aldığımda sınıftan çıktık ve bahçeye indik.

Aren ve Deniz hazırda bekliyordu. Yanlarına gittiğimizde memnuniyetle başlarını salladılar ve yola koyuldular. Bizde onların peşinden ilerledik.

"Nil teyze ne iyi etti de Selin'in doktor randevusunu bugüne aldı." Diye mırıldandı Eymen koluma girerek.

Önümde yürüyen Deniz başını salladı. "Yoksa hayatta onsuz bir şey yapamazdık."

"Bunlar yaptı ama." Dedi Eymen bir bana birde Aren'e bakarak. Ama Aren'in gözlerini görünce diyeceği şeyi geçiştirdi. "Neyse."

Bugün, yarın kadar çok önemli bir gündü. Selin'in yarın doğum günüydü. Mayıs ayının on sekizi.

Nil teyze Selin'in doktor randevusunu bilerek okul saatine denk getirmişti. Okuldan sonra Eymen'in evinde toplanıp kek yapmaya karar vermiştik çünkü. Çok süreceği için hemen okuldan sonra toplanmak istemiştik. Hem benim için de daha kolay oluyordu.

Yarın cumartesi olduğu için doğum gününü bir parkta kutlamaya karar vermiştik. Hava güzel olduğu için piknik tarzında olacaktı. Sadece beşimiz olacaktık.

Ondan önce de hediye almak için alışverişe çıkacaktık. Haftalar öncesinde internetten hediye bakmaya başlamıştım ama bir şey bulamamıştım. Gözüme kestirdiğim şeyler olmuştu ama tam olarak içime sinmemişti.

Selin kitap okumayı seviyordu ama daha anlamlı bir hediye almak istiyordum. Aklımda fikirler vardı ama yarına saklayacaktım. Hem diğerleri de belki bana yardımcı olurdu.

Otobüs durağına vardığımızda çok beklememize gerek kalmadı. Otobüs geldiğinde bindik ve oturacak yer bakınmaya başladık.

Arkalara doğru ilerlediğimiz vakit otobüs yola koyulmuştu. Dengemi sağlayabilmek adına önümde yürüyen Aren'in sırt çantasına tutundum. Çantasında bir ağırlık hissettiğinde omzunun üzerinden bana baktı ve hafifçe gülümseyip göz kırptı.