කට්ටිය dinner ගන්න ලෑස්ති වෙලා කෑම මේසෙන් ඉද ගත්තා, හොද වෙලාවට මම අවිට ගෙදරින් කවන් ආවේ.එයාට හොද වෙලාවට හෙට මොන්ටිසෝරි නෑ. ඒ අතර මම දැක්ක දෙ තමයි දියවන්නාවගේ වැඩේ දෲව් දිහා බලන් ඉගි බිගි පාන එක, ඒකට අපේ මනුස්සයා මගේ මූණ දිහා බලන් භාවනාව.
"සන්ෂයින් මොනවද කන්නේ."
"ඔයාව"
"මනුස්සයෝ...."
"කැහැ..කැහැ...අම්මෝ අයියේ.."
"දඩස්..//"
ඔය කලේ වැඩක් මගේ මිනිහා, මගේ ලෝකේ ඉදන් ඔන්න දීපු උත්තරේ, දියවන්නාවගේ අතේ තිබ්බ හැන්ද දඩස් ගාලා අතෑරෙද්දි, මන් බලාගෙන අනිත් සෙට් එක ඇස් ලොකු කරන්,යූග් වතුර හිර කරන් කහිනවා. අනේ ඇත්තටම මේ මනුස්සයා.
"මොනවද දෲව් බේටා (පුතා) ඔය කියවන්නේ."
"ඇයි මිසිස් රන්දා"
"ඇයි අහන්නේ ලැජ්ජා නැද්ද"
"නෑ, ඇත්තටමයි. මට දැන් ඕන දේයි මම කීවේ. මට ඕනේ මගේ හස්බන්ඩ් ව."
"සන්ෂයින්"
"මොකෝ ඇත්ත කීවේ, වස්තුව මෙතන තියන දෙයක් කාලා යමන්කෝ."
ඔයාලා දන්නවද දැන් මගෙ තත්වය, මට හිතෙන්නේ මෙතනින් පොළව පලන් ගියානම් හරි කියලා. අනේ මේ ආඩම්බරකාරයාට මොකද උනේ.
"හහ්...හහ්...හහ්...හා...දැන් තමයි නියම රෝස මල, දෲවා ඔයාගේ කොල්ලා ලැජ්ජාවටම රතු වෙලා."
"අම්මා"
"එයා එහෙම cute මා."
"සන්ෂයින් අනේ ඇති."
"හරි හරි කන්නකෝ."
"ම්ම්"
කට්ටිය කෑම කාලා කෑම මේසෙන් ගියාට පස්සේ මම පොඩ්ඩක් කිචන් එක අස් කරන්න ගියා. හෙට පොඩ්ඩො දෙන්නට ඉදි ආප්ප හදලා කිරි මාලු හදන්න ඕනේ. මම දෲව් ට කීවා අවිව බලන්න කියලා. ඔන්න ඒ අතරෙයි වසන්ගතයක් මම ලගට ආවේ,
දියවන්නා.
"තමුසේ දිනුවා කියලද හිතුවේ යූ චීපර්."
"ම්ම්, දැන් කියලා ඉවරනම් යනවා."
"තමුසේ හිතන් ඉන්නේ දෲව් උඹේ කියලද"
YOU ARE READING
❤️🔥ආයුෂ්❤️🔥
Romanceජීවිතයේ සමාජ යදම් බිද දමමින් පියාසර කරන්නට දගලන පුංචි දගකාරයෙක්. අභිමානවත් පෞර්ෂයකට උරුමකම් කියන, ඉන්දියන් රාජ්පූත් කෙනෙක්, ගෞරවය ඉහ මුදුනින් සැලකූ ආඩම්බරකාරයෙක්. ආයුෂ්. එන්න ආයුෂ් ගේ ඉරණම විසදන්න.
