“អ្ហឹម...” អារម្មណ៍សញ្ជឹងគិតក៏ត្រូវដាច់ប្ដូរដោយសម្លេងក្រហឹមក្នុងបំពង់កជំនួសវិញ ពេលអណ្ដាតរបស់របស់ដូយ៉ុនចេះតែគ្រវាសគ្រវាត់លឿនទៅៗ ដៃតូចៗទាំងគូត្រូវគេដោះលែង តែជំនួសដោយការយកមកដាក់លើស្មារបស់គេវិញ បបូរមាត់នៅស្អិតរមួតជាមួយគ្នាថើបជញ្ជក់គ្នាទៅវិញទៅមក ថើបមួយសន្ទុះទើបដូយ៉ុន បង្អូសបបូរមាត់ចេញពីបបូរមាត់ទន់ក្រអូប មកថើបជញ្ជក់តិចៗលើកញ្ចឹងកសខ្ចីរបស់នាង គេថើបបង្អូសតិចៗ ពីឆ្វេងទៅស្ដាំ រួចទើបបង្អូសចុះមកក្រោមជារឿយៗ មកដល់គល់ទ្រូងទ្រលុកទ្រលន់ទើបគេខាំញិញលើនោះខ្លាំងៗ ដល់នាងតូចហេរីន លើកដៃទៅក្រសោបសក់របស់គេដើម្បីទប់ភាពឈឺចាប់ នាងក៏មិនហ៊ានហាមគេទៀត ទើបបានតែស្ញូញមុខឈឺពេលគេខាំវាឆ្លាស់ពីម្ខាងទៅម្ខាង។
“អ្ហឺ..លោកពូ...អ្ហឺ...” នាងថ្ងូរនៅដើមកពេលរាងកាយរបស់នាងចាប់ផ្ដើមចម្លែកទៅៗ នាងមិនធ្លាប់បែបនេះពីមុនមកទេ រាងកាយរបស់នាងឡើងក្ដៅ ពិសេសគឺតាមកន្លែងដែលមានបបូរមាត់ក្រាសបានបង្អូសទៅដល់ រាងកាយរបស់នាងទៅជាញ័រ ដៃក៏ស្រវាក្រសោបសរសៃសក់របស់គេកាន់តែណែន ហាក់ទប់ទល់នឹងភាពចម្លែកនៅក្នុងខ្លួនរបស់នាងដូច្នេះដែរ។
“លោកពូ..ឈប់ទៅ ចម្លែកណាស់...” ហេរីនទប់ទល់លែងបានទើបបង្ហើរសម្លេងសុំអ្នកខាងលើឲ្យបញ្ឈប់សកម្មភាព ទាំងដែលអ្នកខាងលើឯណោះ កំពុងតែមមាញឹកនឹងការបង្អូសអង្អែលរាងកាយរបស់អ្នកនាង លុះពេលគេឮសម្លេងនាងហាម ទើបគេងើបមុខឡើងសម្លឹងមុខរបស់នាងដែលក្រហមដូចប៉េងប៉ោះ។
“មិនអាចទេរីន វាទើបតែចាប់ផ្ដើមប៉ុណ្ណោះ..”
“តែចម្លែកណាស់លោកពូ..អ្ហឺស”រកតែហេរីននិយាយឲ្យចប់មិនទាន់ម្រាមដៃក្រាសរបស់ដូយ៉ុន ក៏សូកចូលទៅក្នុងខោក្នុងរបស់នាង រួចមិនចាំយូររុលម្រាមដៃរបស់គេចូលទៅក្នុងច្រកល្អាងដែលមានសំណើមមិនដឹងតាំងពីពេលណាមួយរំពេច ធ្វើឲ្យហេរីន បើកភ្នែកធំៗ នាងអាចមានអារម្មណ៍ដឹង ដឹងថាម្រាមដៃរបស់លោកពូកំពុងនៅក្នុងខ្លួនរបស់នាង ហើយវាកំពុងតែរង្គើ មែនហើយគឺវាកំពុងតែរង្គើក្នុងរាងកាយរបស់នាង។
“អ្ហឺៗ..លោកពូ....”នាងតូចថ្ងួចថ្ងូរពេលម្រាមដៃក្រាសកម្រើកកាន់តែញាប់ទៅ ញាប់ខ្លាំងៗ ដល់នាងតូចត្រូវទម្លាក់ដៃទៅទប់ប្រអប់ដៃធំខាងក្រោម តែក៏មិនបានយូរ ដូយ៉ុនក៏ចាប់ដៃរបស់នាងទៅខាងលើដោយដៃម្ខាងរបស់គេ ម្ខាងទៀតនៅប្រតិបត្តិការក្នុងខ្លួននាងញាប់ស្អេក បបូរមាត់ក៏ទម្លាក់ទៅថើបក្រេបបបូរមាត់ទន់ ថើបជញ្ជក់ ដល់បបូរមាត់នាងឡើងក្រហមឈឺ។
“អ្ហឺស!” ហេរីនក្រហឹមក្នុងបំពង់ក ពេលនាងមានអារម្មណ៍ថាមានអ្វីម៉្យាងកំពូងហូរចេញពីផ្នែកខាងក្រោមរបស់នាង ខណៈរាងកាយរបស់នាងក៏ញ័រកន្រ្តាក់ ឯដូយ៉ុន បន្ទាប់ពីនាំនាងដល់ទីម្ដងហើយទើបគេងើបមុខឡើងពីបបូរមាត់របស់នាង រួចស្រវាចាប់ទាញខោរបស់នាងចេញទាំងអស់ ក្នុងពេលនេះ ហេរីនសល់តែរាងកាយននលគោកប៉ុណ្ណោះ។ចំណែកឯគេវិញក៏ដូចគ្នា មិនចង់នៅយូរ ទើបស្រវាចាប់ទាញខោអាវដែលមានលើខ្លួន ចេញគ្មានសល់ សល់ត្រឹមតែរាងកាយហាប់ណែនដែលគ្មានអ្វីបិតបាំងនៅចំពោះមុខហេរីនប៉ុណ្ណោះ។
“!!!”ខណៈហេរីនពេលដែលបានឃើញហើយ បានត្រឹមតែងាកមុខចេញ ព្រោះខ្មាស់នឹងរាងកាយរបស់មនុស្សប្រុសដែលនៅចំពោះមុខ ហើយសកម្មភាពរបស់នាងបានត្រឹមតែធ្វើឲ្យម្នាក់ទៀតខ្នាញ់ ចំជាគួរឲ្យស្រឡាញ់ពិតមែន!
“ងាកមុខចេញធ្វើអី?ខ្មាស់ឬ?” គេពោលសួរ ខណៈដៃរបស់គេក៏លើកទៅអង្អែលសរសៃសក់របស់នាង។
“តែលោកពូ..អត់មានខោអាវទេ...” នាងនិយាយទាំងត្រដិត ចេះមកសួរទៅកើត នេះគេកំពុងតែស្រាតនៅចំពោះមុខនាងណា៎។
“ចុះអូនក៏ស្រាតមិនអ៊ីចឹង??”
“!!!”ខណៈហេរីនឮហើយបានត្រឹមតែភាំង មែនហើយនាងពេលនេះក៏កំពុងតែស្រាតដូចគ្នា ទើបដៃតូចប្រញាប់ស្រវាភួយដែលនៅជិតនោះយកមកបាំង តែដូយ៉ុនក៏ចាប់ជាប់មិនឲ្យនាងយកវាមកបាំងបាន។
“បាំងធ្វើអី?ចិត្តអាក្រក់ម៉្លេះ ឲ្យប្ដីមើលបន្តិចក៏មិនបាន” គេពោលនិយាយទាំងសម្លឹងមុខនាង
“ពូ..ពូ...ស្លៀកពាក់វិញទៅ..”នាងតូចនិយាយទាំងងាកមុខចេញនាងមិនចង់មើលទេ ពិសេសរបស់ខ្លះ ដែលនាងកំពុងតែឃើញ វា...វាគួរឲ្យខ្លាច។
“ស្លៀកធ្វើអី?ទាល់តែស្រាតទើបធ្វើកើត”
“អ្ហឺ..”នាងតូចភ្ញាក់បន្តិច ពេលគេចាប់ជើងនាងទាំងគូឲ្យគៀវចង្កេះរបសគេ ខណៈរបស់ដែលនាងខ្លាចអម្បាញ់មិញនោះ ពេលនេះវាកំពុងប៉ះលើទួលក្រពុំស្អាតរបស់នាង ឯហេរីនឯណោះឡើងក្រហមមុខអស់ ទាំងភ័យ ទាំងអៀន។
“ពូ..ខ្ញុំខ្លាច...”នាងពោលពេលឃើញដូយ៉ុនចាប់របស់នោះតម្រង់ចូលក្នុងផ្លូវតូចចង្អៀតរបស់នាង។
“កុំខ្លាច បងជាប្ដីរបស់អូន...”
To be continued 💋
