Papunta na si Julie sa bahay ng mga Magalona. Napadaan sila sa Park at naisipan nyang bumaba doon at bisitahin ang lugar.
JULIE POV: (naglalakad) It’s the first time that I’m walking here since the day that I got my memories back. Nakaka-miss ang feeling nung nandito ako dati kasama si Elmo. Malaki na ang pinagbago dito… Mas gumanda na ang Park na ito. Sana kasama ko si Elmo na naglalakad dito ngayon… (pumunta puno kung saan sila madalas mag-picnic ni Elmo) This tree… (napangiti at hinawakan ang puno) You’re still here… (tumalikod at tumingin sa bench kung saan sila madalas umupo at napahinto) Elmo…
ELMO POV: (nagtama ang mga mata nila) Julie…
JULIELMO: (nakatingin sa isa’t isa. Parehong hindi makagalaw at hindi maalis ang paningin sa isa’t isa.)
JULIE POV: (nagsimulang lumakad palapit kay Elmo) Elmo… ikaw nga… (nakatingin pa rink ay Elmo)
ELMO POV: (nakatayo lang at nakatingin kay Julie) Julie… nandito ka rin… Bakit? Bakit kailangang magkita tayo agad? Hindi pa ako handing harapin ang lahat… (may lungkot sa mga mata)
JULIE POV: Why so sad, Elmo? Bakit ang lungkot ng mata mo? Hindi ka ba masayang Makita ako? (medyo nasaktan)
ELMO: (gustong tumakbo palayo sa lugar na iyon pero hindi magawa kasi hindi maikilos ang buong katawan)
JULIE: (nakalapit na kay Elmo. Nakatayo sa kabilang dulo ng bench) Hi. (smile)
ELMO: H-hi… (tipid na smile)
JULIE: Uhm… how…how are you?
ELMO: I-I’m fine…
JULIE: I heard you woke up already… I’m glad to see you…
ELMO: Y-yeah…
JULIELMO: (titigan to the max)
ELMO POV: Ang lapit lapit mo na sa akin ngayon… pero pakiramdam ko… hindi pa rin kita maabot…
JULIE POV: Elmo… Masaya ako at nakita na kita… pero bakit parang hindi ka Masaya na Makita ako?
ELMO: (pinipigilan ang luha) Uhm… I-I think I should go… (tumalikod)
JULIE: Elmo… (deep breath) can we talk?
ELMO: (huminto) Why?
JULIE: Elmo, we need to talk. We have a lot of things to talk about.
ELMO: (deep breath) Okay… I know… We both got our memories back…
JULIE: Yeah… we have to face it now. We have to face the present where we are now, and the past, the very reason why we are here now.
ELMO: 5yrs, Julie. It’s been 5yrs. I understand a lot of thing happened, a lot of things changed sa mahabang panahon na iyon. (sad)
JULIE: (nakikinig)
ELMO: Madaming nagbago sa buhay natin. Madaming dumating nab ago sa buhay natin. Hindi na natin maibabalik ang kahapon… (humarap kay Julie)
JULIE: W-what do you mean? (naluluha)
ELMO: (pinipigilan ang luha) Marami tayong nakilala sa mahabang panahon na nakalimot at nagkalayo tayo… May kumatok sa puso natin at pinapasok sa buhay natin…
