The Wrong Side

At the end

Ash
Langzaam opende ik mijn ogen. Zodra ik dat deed werd ik overweldigd door pijn. Ik kneep mijn ogen weer dicht. Mijn hoofd bonkte en al mijn spieren deden pijn. Toen de pijn in mijn hoofd was verminderd opende ik mijn ogen weer. Ik keek de kamer rond. De hele kamer werd verlicht door een doffe tl buis. Ik probeerde te bewegen maar ik zat vast. Ik denk dat het handboeien. Maar ik kon niet bij de politie zijn, daar was de kamer veel te smerig voor en er was ook niemand. Ik probeerde te gillen maar mijn mond werd afgesloten door duck-tape. Het zweet parelde over mijn voorhoofd en ik probeerde gefrustreerd mijn polsen los te maken. Ik draaide mijn hoofd zover ik kon en kreunde weer van de pijn. De boeien sneden in mijn handen. Ik keek en zag dat ik vast zat aan een versleten stoel. Ik ademde zwaar terwijl ik mijn polsen en voeten van de stoel af bewoog. Net toen ik het had opgeven kwam er ee n man binnen. Zijn gepoetste schoenen maakten een piep geluidje over de grijze marmeren vloer. Zijn witte pak leek bijna licht te geven Door het zwakke licht. Zijn haar zat vol met gel en ik kon de geur van rook en wiet vanaf mijn stoel al ruiken. Langzaam kwam hij op me af gelopen. Ik probeerde achteruit te lopen maar ik zat vast dus ik kon alleen een raar piepend geluid maken. Zijn hoofd kwam dichterbij en ik rook de geur van wiet, een mengeling van rook en alcohol. Hij kneep zijn ogen tot spleetjes en boog zijn hoofd naar mijn oor. "Dacht je dat je hier mee weg kon komen" fluisterde hij in mijn oor, er liep een rilling over mijn rug. Hij liep weer wat van me af en greep naar zijn broekband. En hij haalde langzaam een zwart, glimmend pistool tevoorschijn. Ik slikte. Hij trok een grimas en richt de loop op mijn hart, ik voel de ijskoude loop van het pistool. Er lopen rillingen over mijn rug. Blijkbaar zag hij het want zijn grijns wordt nog breder. Ik houd mijn adem in terwijl het geluid van kogels mijn oren vullen. Daarna voelde ik een hevige pijn als elektriciteit door mij heen gaan. De stoel viel kletterend om en ik belande op mijn zij. Het laatste wat ik zag was zijn glimmende zwarte schoenen die naar mij toe lopen en de peuk die hij vlak voor mijn neus uit trapte. Daarna voelde ik niks meer.

Hallo Sanne hier!! En ik heb besloten dat ik en nieuw boek ga schrijven!! Hier zie je hem! Aanschouw het :P. Hoop dat jullie wat vinden. Trouwens hoe is jullie vakantie? Bij mij goed :D. Jammer dat het niet zo lekker weer is. Nou ja, in de regen zwemmen is ook leuk B). Nou Ja ik wens jullie een fijne vakantie en veel lees plezier!
xoxo Sanne