Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
........... Gözlerimi açtığımda etraf hala kapkaranlıkdı ve hala bu halde olduğumuzu göre uzun bir süre olmamıştı. Arabayı incelediğimde ön camın parçalandığını gördüm.
Üzerimdeki ehliyet kemerini açmaya çalışsam da beceremedim başı hala direksiyon da olan Poyraz'a döndüm.
" Poyraz aç gözlerini ! " diye tüm gücümle bağırdım çünkü hareket edemiyordum.
Elimi uzatıp başına koydum kendine geldiğini gördüğümde tuttuğum nefesimi bıraktım ama anlamadığım bir şekilde canım yanmıştı ama umursamayarak Poyraz'a döndüm.
" İyi misin ? yalvarırım aç gözlerini " Dedim gözlerimden akarken.
Poyraz başını direksiyondan kaldırdığında kafasından çok fazla kan akıyordu. Eli başına giderken bana döndü " İyi misin, özür dilerim." Dedi
Kafa salladım " Ama sen iyi değilsin başın kanıyor."
" İyiyim, çıkalım buradan." demesiyle onayladım ama ehliyet kemerimi yine açamadım.
" Yardım eder misin hareket edemiyorum." dememle önce arabadan kolaylıkla indi ardından benim olduğum tarafa geldi kapıyı açtı ehliyet kemerimi çıkarttı.
" Korkma güzelim sıkışmış sadece." dedi ve tutmam için elini uzattı. Tutup doğrularken canımın yanması ile çığlık attığımda korkuyla yüzüme baktı.
" Noldu." dedi korkuyla ve anlamazca.
" Karnım." dememe kalmadı bakışlarımız karnıma kaydı gördüğüm devasa cam parçaları ile acıyla yutkundum aynı şeyin onda da olduğunu gördüm.
" Tamam sevgilim sakin ol hareket etme seni hastaneye götüreceğim tamam mı yardım çağıracağım. " dedi
" Poyraz canım yanıyor." dedim başlarda şok muydu yoksa fark etmediğim için miydi bilmiyorum ama hissetmemiştim şimdi ise canım felaket yanıyordu.
Eli ekranı çatlamış telefonuma gitti şifresini girip açtı.
" Siktir çekmiyor ! " demesi ile ona daha çok korkuyla baktım.
" Poyraz canım yanıyor yalvarırım bir şey yap." Dedim göz yaşları istemsizce akarken.
" Tamam güzelim söz veriyorum iyi olacaksın dayan tamam mı ? " dedi gözlerimi açıp kapattım hareket ettikçe de konuştukça da canım yanıyordu.
Kendi telefonunu cebinden çıkardığında da tamamen kırık olması ile bağırdı.
Telefonumun ışığını karnıma tuttuğunda cam kırıklarından birinin karnımda diğerinin ise göğsüme saplanmış olduğunu görmemle daha çok panik yaptım. Ne kadar zaman orada durduk bilmiyorum ama daha fazla dayanamıyordum.
