Sen benim tüm zerrelerime işleyen, kayıp yanım.
Zindanın arasından sızan umut ışığım.
Kavurucu sıcakta ki, gölgem.
Hayallerin yok oluşunun ortasındaki diriliş.
Kötülükten çıkabilecek tek iyilik.
Senin masumluğun, kirli bedenimi ayakta tutacak.
Varlı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Zeytin gözlerindeki ifade anlamsız, dediklerini algılayamamış boşlukla karşısındaki sert duruşlu cüsseye bakıyordu. Mimikleri rahatlığını ele verse de, yüz hatlarının kasıntı duruşu gözüne çarpıyordu.
"Ne demek istiyorsun?"
"Kötü iyiye dönüşemez Adal. Biz kötüyüz ve o bebeği de kötü yaparız. Bebekler kötü olamayacak kadar masumdur. Bizi düzeltemez, biz onu kötü yaparız."
"İnsanoğlu kötü veya iyi şeklinde adlandırılamaz. İnsanı, insan yapan iyilikler ve kötülüklerdir. Bunu bana sen söyledin Tekand."
Sigarasından duman çekerek ileri doğru üflemesini izledi. Tepki vermiyor, tavırlarından konuyu anlatmak istediği anlaşılıyordu. Sigarasını söndürmeden trenden aşağı attı ve zifiri karanlığa bakarak konuştu.
"Kapıyı kapatmalıyız. İçerisi ilerleyen saatlerde soğuk olacak."
Kapıyı tutarak zorlukla ittiğinde yerinden kıpırdamadı. Eski olduğundan kapatması oldukça zorlayıcıydı.
Durdu ve derin kahverengiliklerini tavana dikerek nefes aldı.
Doruk'un ilk defa bir şeye gücü yetmediğine şahit oluyordu. Bu düşüncesiyle zihnindeki düşünceler, dudaklarının hafifçe kıvrılarak tebessüm etmesini sağladı.
Bakışları kendisine çevrildiğinde gözlerini kaçırarak dışarıyı izledi.
"Komik olan ne?"
"Gücünün yetmemesi."
"Benimde gücümün yetmediği pek çok şey var."
Tarlalar son bulmuş, ufak bir yerleşim yerinin tam ortasından olmasa da yakınlarından geçiyorlardı. Oldukça küçüktü, lakin ışıklar sevimli bir kasabaya andırmasını sağlamıştı.
Zihnindeki korkuyu bir kenara bıraktı. Zeytin gözlerini uzak noktadan ayırmadı.
"Bir şeylere engel olamamak ve gücünün yetmemesi nasıl hissettiriyor?"
Tırnaklarını avuç içine batırırken, gözyaşı tanesi kirpiklerinin dibinde parladı. Kendine işkence çektirmekten zevk alan mazoşistin tekiydi.
Gözlerini tekrar Doruk'un ifadesiz bakışlarıyla buluşturdu. Bir gram duyguya ait ifade aramak, yaptığı en büyük hatalar listesinde ilk sıraya yerleşti.
"Bir kapıya gücümün yetmemesi ve o gece bana gücünün yetmemiş olmasını karşılaştıracak kadar kafan yerinde değil."
Gözleri ağırlıkla kapanırken nefesi kesildi. Doruk Tekand bunu yüzüne söyleyebilecek kadar cüretkâr ve acımasız bir insandı.
