อาทิตย์แรกในโรงเรียนผ่านไปอย่างรวดเร็ว ในที่สุดก็มาถึงวันศุกร์สุดสัปดาห์ ฉันเห็นนักเรียนหลายคนใส่เสื้อที่สกรีนเป็นตัวอักษร TGIF (Thanks god it's Friday) ซ้ำกันเต็มไปหมด ส่วนฉันก็ไม่ได้ยินดีที่เป็นวันศุกร์น้อยไปกว่าพวกเขา ฉันใส่เสื้อสกรีนโลโก้ของวง Vampire Weekend ที่อย่างน้อยก็มีคำว่าวันหยุดสุดสัปดาห์อยู่ แซมซื้อมาฝากฉันตอนเขาไปเทศกาลดนตรี Glastonbury ที่อังกฤษ ถึงแม้ว่าฉันจะไม่ค่อยได้ฟังเพลงของพวกเขาเท่าไหร่แต่พวกเขาน่ะเจ๋งมาก แล้วใส่แจ็กเกตทับอีกชั้น
คาบแรกวันนี้ฉันเจอวิลและอเล็กซ์ในคาบฟิสิกส์ และนั่นก็เป็นเรื่องดีเพราะหมายความว่าฉันจะมีเพื่อนนั่งด้วย และกลุ่มสำหรับรายงาน ตลอดเทอมนี้ ซึ่งก็เหลือเวลาอีกประมาณสองเดือนเท่านั้น
ฉันเดินเข้าไปในโรงอาหาร เดินตรงไปทางโต๊ะที่เฮลีย์นั่งอยู่ วันนี้พวกเธอไม่มองฉันเลยแม้แต่นิด ฉันนั่งลงตรงข้ามเกว็นข้างๆเฮลีย์ และตัดสินใจทักออกไป
"หวัดดี" เฮลีย์เงยหน้าขึ้นมาจากโทรศัพท์ที่ถืออยู่ในมือ เธอทำสีหน้าเหมือนไม่ชอบใจอยู่นิดหน่อยก่อนจะเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มในแทบจะทันที
"ไง" เธอพูดแค่นั้นก่อนจะกลับไปจดจ่ออยู่กับบทสนทนาบนโทรศัพท์ของเธอ ที่น่าจะน่าสนใจกว่าบทสนทนาบนโต๊ะอาหาร
ฉันนั่งอยู่อย่างนั้นมองท่าทีที่แปลกๆของเฮลีย์ ก่อนที่ฉันจะรู้สึกอึดอัดไปมากกว่านี้ เกว็นที่จัดการกับอาหารตรงหน้าเสร็จก็เงยหน้าขึ้นมา
"ฉันได้ยินว่าเธอไปที่ชมรมมาเมื่อวานนี้" เกว็นถามขึ้น พอดีกับที่เฮลีย์เก็บโทรศัพท์ใส่กระเป๋าสะพายของเธอ ฉันพยักหน้าตอบ
"แล้วเป็นไงบ้าง ฉันได้ข่าวว่ามีประกวดอาทิตย์หน้านี่ พวกเขาได้ให้เธอลงประกวดมั้ย" เกว็นมองมาที่ฉัน พลางใช้มือขว้าไปที่ถาดอาหารของคาร่าที่ตอนนี้ไปเข้าห้องน้ำ
"ป่าวหรอก ฉันเพิ่งเข้าชมรมเอง แล้วฉันไม่คิดจะลงประกวดหรอก" ฉันยักไหล่
YOU ARE READING
The Sea
Teen Fiction'One good thing about music, when it hits you, you feel no pain.' -Bob Marley เขาว่ากันว่าเสียงเพลงช่วยเยียวยารักษาความเจ็บปวด และฉันก็เชื่อแบบนั้น ﹌
