Hayat neden böyle ki?
Neden bizim yerimize kararlar veriyor?
Neden her güzel şeyin arkasında bir hüzün var........?
Kuzeyle o an bakışlarımız birbirini buldu. Kuzeyin bakışları yavaş yavaş dudaklarıma kaydı. Bana daha çok yaklaşmaya başladı. Tam dudaklarıma 1 cm kala durdu. Alnımı öptü ve
"Sen istemeden bir daha öpmeyeceğim." dedi. Ne yani şimdi beni mi düşündü. Kapının çalınma sesiyle kendime geldim. Kuzey beni tutan ellerini geriye çekti. O an kendimi bir boşlukta hissettim. Kuzey
"Kim o ?" dedi.
"Kuzey aç benim Emre." ne olamaz Emre gelemez. Kuzey bana dönüp kısık bir sesle
"Yukarı çık." dedi hemen koşarak yukarı çıktım.
Yukarı çıktığımda sadece 3 oda vardı. 2 si kilitli sadece biri açıktı. Açık olan odaya girdim. Sanırım Kuzeyin odası. Siyah ve beyaz ağırlıklı. Duvarlar beyaz tam ortada siyah çift kişilik yatak, baya büyük bir siyah beyaz karışımı dolap ve bir siyah masa iki tane beyaz sandalye son olarak da bir kapı vardı. Sanırım banyo. Tamda Kuzeye yakışan bir odaydı. Siyah ve Beyaz. İyi ve Kötü gibi. Merakıma yenik düşerek Kuzeyin dolabının yanına gittim ve dolabı açtım. Kuzeyin o kokusu içime kadar doldu. Dolapta gene Siyah Beyaz ayrımı vardı. Ama nedense Beyazlar daha az. Dolabın diğer kapağını açtığımda bu sefer karşımda ceketler vardı. Tam diğer kapağı açmak üzereydim ki elimi Kuzey tuttu.
"Artık gitsen iyi olur." dedi daha yeni ki Kuzey neredeydi. Birden ne olmuştu. Hemen koşarak evden çıktım ve eve vardım. Evin kapısı açıktı. İçeri korkar adımlarda girdiğimde evde Babamın oturduğunu gördüm. Sert bir şekilde bana bakarak
"Ben yurtdışına çıkıyorum. Tanımadığın kişilere yaklaşma. Buna Kuzey de dahil. Kuzeyi severim ama babasından uzak dur."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sert Odunum
Teen Fiction"Sen benim ilk öpücüğümü çaldın." diye bağırdım ve kapının kilidini açtım tam kapıyı açıyordum ki Kuzeyin sözleriyle afalladım. "Sende benim ilk öpücüğümü çaldın."
